"Blijkbaar is Julien Baker de samenwerking met Phoebe Bridgers en Lucy Dacus in "Boygenius", goed bevallen. Voor haar nieuwe plaat is ze een samenwerking aangegaan met een andere vrouwelijke singer-songwriter, namelijk Mackenzie Scott, alias Torres. Met "Send A Prayer My Way" maakten ze een onvervalst countryalbum. De twaalf liedjes op "Send A Prayer My Way" zijn namelijk om door een ringetje te halen, niet alleen als songs, maar zeker qua uitvoering, waarbij beide dames werkelijk prachtig zingen tegen een heerlijk licht-gemoderniseerde traditionele countrysound met pedal steelgitaren en violen. Zelf spreken ze van 'queer country', en hoewel ik dat zonder meer wil aannemen, wil dat beslist niet zeggen dat dat thema opvallend in hun teksten tot uiting komt, en qua countryplaat moet ik nog maar zien dat er in 2025 een betere wordt gemaakt. "Send A Prayer My Way" verdient het door countryliefhebbers van alle geledingen omarmd te worden." (Heaven)
"De uit Memphis, Tennessee, afkomstige Julien Baker zorgde op slechts 19-jarige leeftijd voor één van de grote verrassingen van 2015. Haar debuut "Sprained Ankle" maakte diepe indruk met sober aangeklede songs vol pijn en ellende. Deze opvolger borduurt daar nadrukkelijk op voort, maar laat ook horen dat Baker zich in 2 jaar flink heeft ontwikkeld. Waar het debuut af en toe rauw klonk, is "Turn Out The Lights" voorzien van een wat meer opgepoetst geluid. Dit is gelukkig een relatief begrip, want ook nu weer kiest Baker vnl. voor elektrische en akoestische gitaren, wat meer piano en hier en daar wat synths. Het vormt een sobere basis voor de zang, die nog altijd een enorme impact heeft en varieert van zacht en lieflijk tot voorzichtig rauw. De teksten zijn weer aardedonker; de muziek heeft een al even donkere toon. En net als het debuut heeft de plaat een enorme impact op de luisteraar. Dat de belofte van het bijzondere debuut meer dan waar is gemaakt zal inmiddels duidelijk zijn." (Erwin Zijleman, Platomania)
"Slechts vier dagen hadden Baker, Bridgers en Dacus nodig om boygenius te schrijven en op te nemen in Sonic City Studios in Los Angeles. Ze namen elk een half- én een volledig afgewerkt nummer mee om samen aan te sleutelen. En hoewel dat resulteert in zes sterke songs, blijven toch steeds hun herkenbare stijlen bovendrijven. Dacus gierende gitaren, Bakers innemende stem en Bridgers dromerige melancholie worden nooit tot één gebalanceerd geheel gemengd. Telkens springt één van die elementen meer uit in de mix. Toch is boygenius meer dan een verzameling solonummers. De drie jonge artiestes respecteren hun eigenheid en vullen elkaar perfect aan." (Dansende Beren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
