""Er zijn maar weinig jazzmuzikanten met zo'n divers klinkende discografie als altsaxofonist Benjamin Herman. Voor deze fraaie plaat zocht Herman de samenwerking met zangeres Anna Serierse en liet hij zich inspireren door onder meer de duistere films van David Lynch. Raak getroffen is de sinistere versie van "In Heaven" uit Eraserhead. Angelo Badalamenti's soundtrack voor Twin Peaks is nooit ver weg in "Audrey's Trance", een van de eigen stukken van Hermans kwartet, met een glansrol voor toetsenist Alexander van Popta. En als Rahsaan Roland Kirks "I Talk With the Spirits" nog niet voor een film is gebruikt, solliciteert Hermans nieuwe versie ernaar. Zijn altsatoon heeft hier regelmatig de diepte van een tenorist als Ben Webster en kleurt prachtig bij de stem van Serierse. Wonderschoon album vol originele vondsten en arrangementen. Misschien het allermooist is de versie van Chics "At Last I Am Free", dat de cover van Robert Wyatt in ontroering naar de kroon steekt." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)|"
"De toekenning van de Buma Boy Edgar Prijs aan Martin Fondse kwam voor menigeen als een verrassing. De man had al geruime tijd geen plaat onder eigen naam meer gemaakt. Hij had het te druk met het uitoefenen van zijn enorme kwaliteiten als componist en arrangeur voor anderen. Met een indrukwekkend optreden van zijn Orchestra op de avond van de uitreiking liet hij echter horen waarom de prijs meer dan verdiend is. En gelukkig kan iedereen nu genieten van de wonderschone composities die het bijzonder samengestelde orkest speelde, want het nieuwe album, Many Faces Of Jazz, werd tijdens de feestelijke avond opgenomen. Fondse stelde zijn ensemble zorgvuldig samen, met de bijzondere klankkleuren van bijvoorbeeld harpist Remy van Kesteren en een tweekoppige zangsectie. Toptalenten Sanne Rambags en Anna Serierse worden daarin ingezet als volwaardige instrumentalisten. Maar behalve in vocalise mogen de dames zich ook uitleven in ontroerende songs als Introduction to poetry en Tomorrow eyes.
"Het bij DOX Records verschenen debuut Motus vangt aan met het korte Mikado, waarna we in T.T. Serierse solo horen met een prachtig staaltje lyrische stemkunst, waarin geen normaal woord is te onderscheiden. Verderop valt de rest van het kwartet bij en valt op hoe mooi stem en instrumenten bij dit kwartet samenvallen. Idema en Serierse ze ontmoetten elkaar vijf jaar geleden aan het conservatorium van Amsterdam passen perfect bij elkaar, mede dankzij Idemas ingetogen wijze van spelen. Zijn kwaliteiten liggen duidelijk in de details, zo leren zijn solos verderop in T.T en III. De Nederlandstalige jazznummers zijn volgens mij op een hand te tellen, maar hier vinden we er dan toch een, de poëtische ballade Over, Onder (Miniatuur). En het zal aan mijn vooroordelen liggen, maar wennen blijft het. Wel val ik voor de zangerig ingetogen bassolo van Jiskoot." (Nieuwenoten)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
