"Sprangers voelt zich aangetrokken tot het werken in diverse muzikale settings. Momenteel (2018) is ze lid van de Utrecht Jazz Archipel (het Jazzorkest van Utrecht), treedt ze op in de theatervoorstelling New York Round Midnight en speelt ze in een trio met cellist Jörg Brinkmann en pianist Martin Fondse. Sprangers richt zich voornamelijk op haar kwintet en Large Ensemble (een uitbreiding van haar kwintet met drie zangers, basklarinet, hoorn, trompet en fluit). Optredens van haar ensemble vonden plaats op het inJazz festival R'dam, Tivoli Vredenburg Cloud Nine Utrecht en het Grachtenfestival A'dam. In februari 2017 bracht ze haar eerste EP "Leaves of Lily" uit met haar eigen composities. Deze EP kreeg vier van de vijf sterren in "Het Parool", waar Sprangers werd omschreven als "een persoonlijkheid met een volwassen geluid, flair en toewijding". Dit jaar is Kika Sprangers door gerenommeerde Nederlandse jazzboekers en muzikanten verkozen tot Young Vip 2018 (beste nieuwe jazzartiest)." (Allaboutjazz)
"Vocalen, we horen Anna Serierse, Nina Rompa, Marit van der Lei en Liva Dumpe zijn allesbepalend voor "(In)finity" en dus openen ze met woordloze zang in het verderop aanzwellende "Winter". Een kort maar stemmig stuk. Aansluitend klinkt "Nothingness", de ingetogen ritmiek van Willem Romers achter de drums valt hier op, samen met het intro van Sprangers zelf. Verderop klinken ook de andere blazers, met ook hier Karahona op fluit, Alistair Payne op trompet, Morris Kliphuis op de hoorn en Mete Erker op saxofoon en basklarinet. Pianist Koen Schalkwijk opent het al even ingetogen "I’m Leaving", een conform de titel wat melancholiek stuk. Mooi ook hier die wederom sfeervolle vocale klanken. Verderop is de melodie voor de blazers, Sprangers voorop met veel gevoel voor de melodie. Het is een vrij ingetogen album dit "(In)finity", zelfs als er sprake is van stevige ritmiek, valt de gelijkmatige ondertoon op. Het meest ritmische stuk op dit album is zonder meer "Labyrinth"." (Nieuwe Noten)
"Kika Sprangers raakt iedereen met haar meeslepende composities vol melancholie en royale harmonieën, vaak ondersteund door stevige grooves. Haar saxofoonspel is sterk beïnvloed door zangers, zoals ze uitlegde aan Jazzism: Zingen is voor mij de meest rechtstreekse uitingsvorm; de stem heeft van zichzelf een soort kwetsbaarheid en die probeer ik in mijn saxofoonspel te verwerken. Eerder speelde ze in het BIMHUIS [en ook in Jazzpodium de Tor Enschede, AB] als jong talent tijdens Young VIPS-tournee met haar kwintet. Ook werkte ze samen met onder meer het Metropole Orkest en Boy Edgar Prijs-winnaar Martin Fondse. Nu treedt ze op met haar Large Ensemble, met vocalisten Anna Serierse, Marit van der Lei en Sanne Rambags en een unieke blazerssectie met basklarinet, hoorn, trompet en fluit." (Bimhuis)
In Eibergen opgegroeide jazzzangeres. "Op stemmige wijze mengt zangeres Marit van der Lei zich met de blazers en andersom op het tweede album van haar sextet. Van der Lei behaalde haar master aan het Haagse conservatorium met een onderzoek naar het gebruik van de stem in een blazerssectie. Daad bij woord voegend richtte zij haar Nextet op met daarin prominente blazers Jesse Schilderink en Kika Sprangers, bij wie zij ook in de band speelt, zoals onder andere te horen is op Sprangers album Human Traits (2019). Maar haar Nextet is beslist geen experiment of onderzoek. Aangevuld met onder andere gitarist Federico Castelli wordt er soms tegen ambient jazz aangeleund. Van der Lei straalt vooral rust uit en heeft een warme stem waarmee zij teksten als mantra’s zingt en melodieus scat. Opvallend hoe de blazers juist haar aanvullen en diezelfde, bijna sacrale rust zoeken in hun spel. Aangevoerd door Van der Lei lijkt de band wel in hogere sferen en trekken zij de luisteraar hierin moeiteloos mee." (Muziekweb)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
