"Nog even voor de nieuwkomers: Katie Crutchfield (Waxahatchee) debuteerde twaalf jaar geleden met rafelig klinkende indiefolk en ontwikkelde zich via indierock richting alt.country en Americana. Én tot een singer-songwriter van formaat. Ze maakte "Tigers Blood" wederom met producer Brad Cook (Bon Iver, Big Red Machine), diens broer Phil speelt veel toetsen en banjo. Spencer Tweedy drumt en aanstormend talent MJ Lendermann – ook gitarist in Wednesday – is prominent te horen als zanger en gitarist. Zoals in de fraaie countryballad "Right Back To It", waarin Crutchfield zich verwondert over de dynamiek van een langetermijnrelatie (die ze heeft met Kevin Morby). Ook in "Burns Out At Midnight" lijkt huiselijk geluk haar nerveus te maken: ‘I wasn’t prepared to receive.’ "Saint Cloud" voelde wat intenser, "Tigers Blood" is muzikaal rijker en zit meer doordacht in elkaar. De plaat bevestigt andermaal dat Crutchfield een van de beste singer-songwriters van haar generatie is." (Oor)
"Waxahatchee, het alter ego van de Amerikaanse singer-songwriter Katie Crutchfield, prijkte met haar tweede plaat “Cerulean Salt” hoog op de persoonlijke jaarlijstjes van de Amerikaanse critici. Maar weet Waxahatchee de hooggespannen verwachtingen waar te maken op “Ivy Tripp”? Een term die Crutchfield bedacht voor de dolende twintigers en dertigers. Een kniesoor zal waarschijnlijk gaan zeuren om het voller geluid en het minder rammelende karakter van deze plaat. Net als op het akoestische slaapkamerproject “American Weekend”, dat meer lo-fi gericht was en de doorbraakplaat “Cerulean Salt” ontstijgt “Ivy Tripp” de muziek met gangbare structuren en klinkt de Amerikaanse zangeres eigenzinnig en lekker dwars als altijd. “Ivy Tripp” klinkt coherent en evenwichtig zonder dat het ten koste gaat van de achteloosheid en het nonchalante raffinement waarmee haar muziek in elkaar steekt. Wat de liedjes van Waxahatchee zo sterk maakt, is de ongekunstelde kwetsbare en doeltreffende oprechtheid." (Altcountryforum)
Around the time Waxahatchee’s Katie Crutchfield was writing albums ‘Cerulean Salt’ and ‘Ivy Tripp’, she was also working on songs for her now-dormant experimental recording group Great Thunder, alongside Keith Spencer of Swearin’. Some of those songs faded into obscurity, until now, being resurrected and given new life in Waxahatchee’s new EP ‘Great Thunder’. The EP marks a return to Katie’s folk roots with six stripped-back, solo tracks that have a warm and intimate feel. Frequent new set opener ‘Chapel Of Pines’ is finally committed to recording, given a sparse, eerie recording that gives Katie’s voice plenty of room to breathe. ‘Singers No Star’ is a sparse, piano-driven number whereas ‘You Left Me With An Ocean’ is a short but sweet, haunting take on heartbreak. A quieter, more intimate experience than last year’s ‘Out In The Storm’, this is an offshoot of Waxahatchee that may fail to bring in fans anew, but offers plenty for those wanting a return to Katie Crutchfield’s more acoustic roots.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
