"De voormalige emoposterboys zijn in vorm, getuige ook "Heartbreak Feels So Good", dat veel meer invloeden kent en door de synths meer in de buurt komt van het vorige album "MANIA", maar dan tien keer beter. In "Hold Me Like A Grudge" krijgt Pete Wentz alle ruimte voor z’n baslijntjes. Als het tempo in "Fake Out" dan toch omlaag gaat, blijft het evengoed genietbaar (en mag drummer Andy Hurley z’n momentje pakken). Een ballad als "Heaven, Iowa" had niet gehoeven en ook de interlude "The Pink Seashell" (met een stuk tekst uit de film "Reality Bites") mag je overslaan. Gelukkig is er "Baby Annihilation" op de tweede helft, waarin Fall Out Boy oude tijden doet herleven. Gitarist Joe Trohman laste na de opnames van dit album overigens een pauze in om te werken aan z’n mentale gezondheid. In "The Kintsugi Kid (10 Years)" bezingt Stump nog maar weer eens het gevecht van z’n vriend Wentz met drank en drugs, maar tegelijkertijd lijkt Fall Out Boy op dit uitstekende album vooral het leven te vieren." (OOR)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
