“Protomartyr's debut album takes several Detroit reference points in its stride, it's more than 'a Detroit record': their characters aren't hollow archetypes, but people with ideas, struggles, and stories set to dextrously played speed punk, psych melodies, and gentle fingerpicking. What's refreshing about "No Passion All Technique" is its lack of immediate sonic reference points. There are loose ones - vocals like Nick Cave, punk guitars - but this is a record in its own universe. There's jittery instrumentals, cynicism, and paranoia, sure, but you can't define it by those things. There's also heartwrenching loss and awesome guitar solos. And there's a humanness and empathy to this material that's increasingly rare in rock songs. "No Passion All Technique" is an impressive showing of sonic, lyrical, and emotional range, and it all falls under a cohesive banner.” (Pitchfork)
"De titel "Formal Growth In The Desert" staat voor de afgestorven onvruchtbare woestijnvlakte. De fase van na het verval, leven in het niets. De mensheid is een stuurloze mierenkolonie, zonder een daadkrachtige regerende koningin. Levenloze zielen in spookstad Detroit City. Het monddode geweten, Joe Casey is een spreekbuis die deze nietszeggendheid snoeihard verwoordt. "Formal Growth In The Desert" gaat van de onverwachte wendingen uit. De destructieve kracht laat zijn sporen achter. Hoe we de rotzooi overleven is niet langer meer de vraag. Die puinhoop vormt de nieuwe uitzichtloze bestaansbodem. Zonder muziek is er tijdens de pandemie geen bestaansrecht, de dood wacht zijn moment af om Protomartyr definitief op te eisen. De stroperige baspartijen van Scott Davidson vervangen de loslatende lijmresten uit het verleden door een nieuw laagje troost." (Written in Music; 4.5 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
