"In "Foreign Spies" de opener van "Cutouts" en het daaropvolgende "Instant Psalm" blijft het tempo laag, het geluidsdecor vriendelijk en de zanglijn bijna klassiek. Pas ter hoogte van het derde nummer, "Zero Sum", gaat de turbo erop, al kennen we het Smile-standje van gitarist Jonny Greenwood inmiddels: in rap tempo staccato trommelend op z’n snaren, waaraan vervolgens de wonderlijkste arpeggio’s ontsnappen. Vanaf dat moment doet "Cutouts" wat de voorgaande Smile-albums ook deden: de luisteraar optillen en in staat van verrukking brengen. Soms met iets minimalistisch (Don’t Get Me Started), soms met een warme, jazzy ballad (Tiptoe) en soms ook gewoon met een kaarsrecht vooruit groovende popsong ("No Words"). "Colours Fly" – in vijfkwartsmaat – en het percussieve "Eyes & Mouth" zijn een soort paddo-gestuurde jamsessie waar je met open mond naar zit te luisteren. En met dat soort momenten zit "Cutouts" dus vol. Pas met het kalm swingende slotnummer "Bodies Laughing" worden we terug op aarde gezet." (OOR)
"Dat The Smile meer is dan hobbyproject van Radioheads voorman Thom Yorke, was eigenlijk al duidelijk toen het trio twee jaar geleden op tournee ging. The Smile – met naast Yorke gitarist-toetsenist Jonny Greenwood (ook Radiohead) en jazzdrummer Tom Skinner – speelde het werk van het debuut vol ruimte voor nieuwe muzikale vondsten. Waar op het eerste album op z’n minst contouren van conventionele liedjes waarneembaar waren, zijn die nu helemaal verdwenen. Hij liet de band meer improviseren met spannende, soms hooguit wat te volle nummers als resultaat. Skinner speelt regelmatig een 5/4-maat, Yorke en Greenwood volgen hem met muziek die het meer van sfeer dan van pakkende melodieën moet hebben. Maar het werkt. Indrukwekkend zijn nummers als "I Quit" (rond een gitaar-figuur van Greenwood) of het in woest geweld ontsporende "Bending Hectic". Bij iedere beluistering hoor je iets nieuws. The Smile komt regelmatig met muzikale vondsten die zelfs bij Radiohead buiten bereik bleven." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"De twee meest prominente Radiohead-, zanger Thom Yorke en gitarist/toetsenist Jonny Greenwood, zijn dit project gestart met drummer Tom Skinner, afkomstig uit de toonaangevende, ultrahippe Londense jazzscene en vooral bekend van Sons Of Kemet. De melancholieke zangmelodieën van Yorke zijn vaak omgeven door bloedstollende arrangementen die dat melancholische gevoel versterken: Greenwood heeft zich daar als veelgevraagd filmcomponist flink in kunnen bekwamen. Dat je als luisteraar niet helemaal blijft hangen in die weliswaar fraaie, maar vaak wel erg droefgeestige sfeer, komt door de aanstekelijke ritmiek die Skinner onder een flink deel van 13 songs heeft gelegd. Zo kun je op dit album zowel lekker zwelgen in een nummer als “Free In The Knowledge” (dat in de smaak zal vallen bij liefhebbers van het Radiohead van "Exit Music (For A Film)", om dan met een ritmisch energieker nummer als “A Hairdryer” weer bij de les te komen." (Herman Beunk, Xymphonia)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
