"Het nieuwste en potentieel laatste album van The Weeknd, getiteld "Hurry Up Tomorrow", is het anderhalf uur durend slotstuk van een drieluik dat in 2020 begon met "After Hours". In elk van de tweeëntwintig liedjes op "Hurry Up Tomorrow" zijn in woord en geluid verwijzingen naar een sterk gevoel van desoriëntatie en existentiële angst te beluisteren. Bijvoorbeeld over het verlies van zijn stem tijdens een concert in Los Angeles. Enige verbittering en rancune zijn The Weeknd niet vreemd en klinken als rechtvaardigende bestaansmotieven. Maar "Hurry Up Tomorrow" is veel, heel veel. En tegen het einde bijna te veel. Het blijft in het midden of Tesfaye werkelijk hoopt op een nieuw begin, of dat hij accepteert dat dit het einde is. Deze vertwijfeling maakt van "Hurry Up Tomorrow" een aangrijpend en somber slot van het drieluik. Net als de betekenis van dit album, want het lijkt iets veel groters te huisvesten dan nu op de dag waarop het album uitkomt kan worden overzien." (Nieuweplaat.nl; cijfer: 8.5)
"De single "Starboy", met Daft Punk, is zó'n enorme hit dat je bijna zou vergeten hoe 'underground' The Weeknd ooit was: liedjes op YouTube (eind 2010), 3 downloadalbums (2011). Wie was die mysterieuze Abél Tesfaye uit Toronto? Zijn ijzig-emotionele 'alt-r&b' was intrigerend en nieuw. Toe hij officiële albums ging uitbrengen, ging hem dat aanvankelijk maar matig af: "Kiss Land" (2013) was vrij zwak. Op Starboy vindt Tesfaye bij vlagen de juiste vorm. Hitgevoeligheid en muzikaal avontuur gaan op de beste momenten samen: in de titeltrack met dat lekker bubbelende ritme, maar ook in "Ordinary Life", het broeierige tussenwerpsel "Stargirl" (door Lana Del Rey), het fijn naar jarentachtigpop verwijzende "Secrets" en sommige ballads. Het blijft helaas wel bij momenten: "Starboy" is even afwisselend als wisselvallig. Als album van de post-2012 wereldster The Weeknd is "Starboy" in orde, maar in vergelijking met dat spannende debuutdrieluik blijft het toch een beetje behelpen." (Menno Pot, Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
"Met drie mixtapes op albumlengte (gebundeld als "Trilogy") vestigde Ethiopische Canadees Abel Tesfaye zijn naam, met een unieke vorm van R&B. Sexy, maar tegelijker donker, beïnvloed door shoegaze, indie, New Wave, chanson en wat al niet; innovatief tot voorbij het scherpst van de snede. Zo catapulteerde The Weeknd zich vanuit de underground de wereld in, van hipster-R&B naar pop, en dan is de lol er eigenlijk wel af. Al is dat ook weer te kort door de bocht, want net als op voorganger "Kiss Land" roept The Weeknd weer doeltreffend die typische, donkere sfeer op, vol schuldbewust hedonisme en aanlokkelijk verval. 'I don't wanna hurt you but you live for the pain', heet het in "Shameless", dat niet had misstaan op de "Fifty Shades Of Grey"-soundtrack. Maar daar stond "Earned It" al op, dat net als "Loser" verwijst naar de urgente vernieuwingen van zijn vroegste werk. Tesfaye zingt hemeltergend mooi, hoog en kwetsbaar. En dat redt deze net iets te voorspelbare, maar hitgevoelige plaat." (Jacob Haagsma, OOR)
"De titel van deze release dekt de lading volledig. Alleen maar hoogtepunten – geen nieuwe tracks – gewoon allemaal hits!" (Platomania)
"Abel Makkonen Tesfaye, beter bekend als The Weeknd, verraste iedereen met de plotse release van een nieuwe EP. The Weeknd heeft in de afgelopen jaren een rijk repertoire van hits achter zijn naam weten te zetten met nummers zoals Cant Feel My Face, The Hills, Earned it en van zijn laatste album de tracks Starboy en I Feel It Coming. Zes gloednieuwe tracks die we nog nooit gehoord hebben van de superster. Op de EP is goed te horen dat Abel aan de top staat. Veel van de teksten gaan over zijn ex, diva Selena Gomez. Guess I was just another pit stop/Til you made up your mind zingt Abel over het feit dat Selena weer is gezien met Justin Bieber. De teksten zijn verder niet bijzonder interessant met de gebruikelijke poponderwerpen: liefde, seks en drugs. De muziek is gelukkig wel wat interessanter. The Weeknd heeft een indrukwekkende lijst van A-list producers zoals Skrillex, Nicolas Jaar, Gesaffelstein en Mike WiLL Made-It. Bijzonder genoeg lijken de tracks wel veel op elkaar". (nieuweplaat.nl).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
