"Halverwege de jaren tachtig lieten talloze Europese hardrock- en metalbands het begerige oog op de grote, lucratieve Amerikaanse markt vallen. Dat had natuurlijk altijd de nodige muzikale consequenties. Het Duitse Accept deed in 1985 met "Metal Heart" een manmoedige poging om aan gene zijde van de Atlantische Ocean aan de bak te komen. Het was een op voorhand kansloze missie. Je kunt als band de boel nog zo gladstrijken, als je een zanger hebt die klinkt als een menselijke betonboor schiet je daar weinig mee op. En in het MTV-tijdperk helpt het ook al niet als de beste man - Udo Dirkschneider - oogt als een kruising tussen een Engelse bulldog en een Duitse gevangenbewaarder. Slecht is "Metal Heart" niet. Het citaat uit Beethoven's "Für Elise" in het titelnummer is leuk gevonden en de rest van de songs steekt solide in elkaar. Maar toch, er gaapt een enorm gat tussen de sound en de zang. Het zou dan ook nooit wat worden met Accept in Amerika." (Robert Haagsma, Lust For Life; 3 uit 5 sterren)
In tegenstelling tot de ook op de markt zijnde 'twee-op-een'-releases bevat deze remaster uit 2000 het complete originele album. "Coming off a less than stellar first album, Germany's Accept showed a marked improvement with 1980's "I'm A Rebel". The production values still leave something to be desired, but both the band's trademark guitar crunch and vocalist Udo Dirkschneider's gravelly shriek are evident for the first time on this album. Their songwriting skills are also evolving rapidly, with the title track (their first bona fide classic), "China Lady," and "The King" showing the first glimpses of the power and energy that would soon turn Accept into Germany's most successful metal band second only to the Scorpions." (Eduardo Rivadavia, Allmusic)
In tegenstelling tot de ook op de markt zijnde 'twee-op-een'-releases bevat deze remaster uit 2000 het complete originele album. "Accept was originally founded in 1968 by Udo Dirkschneider and Michael Wagener under the name Band X. For many years after its founding, Accept went through constant changes to its line-up and was essentially kept on an amateur level, making sporadic appearances in festival concerts. Their professional career began in 1976, when they were invited to play at one of the first rock and roll festivals from Germany Rock am Rhein. Following the festival, the band received a recording deal. Their first recording was the self-titled Accept album which did not achieve much commercial success." (Youtube) De tussen hardrock en heavy metal weifelende muziek heeft hier nog niet echt een eigen smoel: zanger Udo en z'n mannen moeten hun plaats in de zware jongens-wereld nog zoeken.
"Dit album verscheen in 1993, na een nogal tumultueuze periode voor het Duitse heavy metal-instituut. In 1987 was de menselijke drilboor Udo Dirkschneider vertrokken om onder eigen naam verder te gaan. Zijn vervanger, de Australiër David Reece, presteerde verdienstelijk, maar het lukte hem niet om de kleine schreeuwlelijk te doen vergeten. Fysiek ongemak van bandleden vertraagde de doorstart nog verder. Met "Objection Overruled" werd geprobeerd orde op zaken te stellen. Udo kwam terug en met hem greep de band terug op het robuuste geluid van de eerste platen. Puike songs, een spijkerharde productie en pakkende teksten zorgden voor een absolute topplaat. Alleen zat de wereld in 1993 niet te wachten op zo'n brok onversneden heavy metal. Het album vond zijn weg naar de allertrouwste fans, maar de echte comeback liet nog even op het wachten. Sindsdien staat het te boek als het onderschatte album van Accept." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
