“Zonder te willen veralgemenen: alles wat Woods maakt klinkt leuk. Ongedwongen en fris, eerlijk en gezellig. De meeste nummers beginnen braafjes, al ontsporen de mannen van Woods regelmatig. Wanneer dat gebeurt, worden we grijnzend meezogen in een uitgesponnen summerjam. “The Take” is één van die nummers die de plaat een live-gevoel geeft, wat op sommige momenten nodig is. Opener van de plaat is “Sun City Creeps”, dat met zijn ontspannen blazers het gevoel van warmere oorden oproept. "Creature Comfort" is gewoon niet spannend genoeg om onze aandacht vast te kunnen houden. “I See In The Dark”, met een riff’, die je wil meefluiten vanaf de eerste luisterbeurt. "City Sun Eater In The River of Light" is geen aanhoudend spetterend feest. We zijn niet constant geboeid, wat eerder ligt aan een gebrek aan variatie in de tracklist dan door de sound. De momenten waarop het feest wel echt losbarst zijn puur goud, en herinneren ons eraan wat indiepop is. Deze plaat is leuk. En leuk is goed.” (IndieStyle)
“De ene helft van het album bestaat uit wat meer positieve (pop)liedjes als "Love Is Love", "Bleeding Blue" (met kekke blazers) en "Lost in the Crowd". Juist aan het einde van de plaat komt de psychedelica naar voren in de tien minuten durende song "Spring Is In The Air" of het sterk experimentele "Hit That Drum", waar we een compleet nieuwe kant de band horen. Deze (korte) tiende plaat van Woods past prima in het rijtje van de vorige albums. "Love Is Love" bevat simpelweg zes hele mooie liedjes.” (The Daily Indie)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
