"Exact drie jaar na het prachtige "Aphelion" komen de Noren met een opvolger op de proppen. Ondertussen is hun ster flink gestegen aan het prog-firmament. Zo staan ze begin 2025 in de grote zaal van 013. En terecht trouwens, want ieder album overtrof de voorgaande. Al zijn er ongetwijfeld fans die zweren bij het agressievere geluid van de beginperiode. Op de nieuwe plaat stapt de band af van de ingezette symfonische lijn van de laatste jaren en gaat enigszins terug naar een wat organischer en meer gitaar-georiënteerd geluid. Het orkest en de strings die de meeste songs op de voorganger (soms iets teveel) aandikten, blijven hier deels achterwege. Daarvoor heeft zanger Solberg zijn solo-uitlaatklep nu. Iets minder pop en meer rock dus. Al valt het verschil in geluid nou ook weer niet enorm op. De ultrahoge love-it-or-hate-it stem van Einar, samen met het onnavolgbare drumwerk van Kolstad en de toch nog aardig aanwezige elektronische ondersteuning blijven de instant herkenningspunten van Leprous." (Rockzine)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
