"Verwacht geen herhaling van zetten bij deze getatoeëerde, woest uitziende man met het kleine hartje. Waar zijn vorige album voornamelijk kleine, gevoelige liedjes waren, is zijn derde plaat een mengelmoes van (jaren ’70-)soul, gospel en hier en daar een flinke dosis psychedelica. Soms neigend naar Michael Kiwanuka, soms richting Paolo Nutini ("Iron") en heel veel Philadelphia sound. Zoveel muzikaliteit, aangevuld met meer elektronische ritmes en een plaat die hoorbaar met een groot budget is geproduceerd; deze man komt er niet alleen mee weg, maar het maakt zijn muziek ook daadwerkelijk groter, rijker en dus beter dan ooit. De titel van de plaat suggereert het thema religie en gezien de gospel sound, zou dat weleens heel goed kunnen kloppen. Toch is het vooral soul die de boventoon voert en laat zijn stem zich nou meer dan uitstekend lenen voor deze stijl. Afsluiter "Hope You Felt Loved At The End" is dan weer zo’n prachtig klein liedje met enkel een piano en de schitterende stem van de man." (Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
