"Op "Surtur Rising" (2011) maakte de band het er zich vrij makkelijk vanaf. Zonder de overtuiging, die de stampende melodieuze death metal met viking-teksten eerder zo strijdbaar deed klinken, begon de formule slijtage te vertonen. Groot is dan ook de verrukking als deze opvolger opent met het door een onverwacht felle thrashriff gedragen titelnummer. De Zweden hebben zichzelf zeker niet opnieuw uitgevonden, maar lijken wel het heilige vuur hervonden te hebben. Er is in lichte mate aan de sound gesleuteld door, nog meer dan voorheen, uit de klassieke heavy metal te putten. Deze invloeden waren altijd al aanwezig in de riffs van Olavi Mikkonen, maar nog nooit in zulke ruime mate. Dit is geen wereldschokkende CD die de scepticus zal doen omslaan, maar wel een die alle fans erg gelukkig zal maken. Amon Amarth klinkt weer als een horde plunderende Vikingen en zo hoort het." (Wessel, Metalfan.nl; cijfer: 83/100) De bonus-EP bevat 4 overtuigend in de stijl van 4 grote voorbeelden geschreven en gespeelde songs.
"Vijfde en meest afwisselende CD van de degelijke deathmetal-traditionalisten. Alvanouds verhaalt men over de oude Vikinglegenden, wat meehelpt aan de episch-bombastische sfeer." (RH, AS)
Een vette deathmetal-produktie van Peter Togtgren (Hypocrisy) in de stijl van z'n eigen band: Hoogwaardige, melodieuze death, varierend van heel snel tot log en loom. Toppers zijn de nummers waar black- en deahtmetal gemengd worden. (Oor/AS)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
