"Een prachtig album van deze trompettist die beter bekend is om zijn filmmuziek en Windham Hill new age-elektronica dan om zijn jazz. Mark Isham laat op dit album echter zijn jazzkwaliteiten horen. Hoewel de instrumentatie bestaat uit elektrische bas,af en toe een elektrische piano en een vleugje atmosferische elektronica,doet het denken aan een akoestische opname van de cooljazzschool. Ishams kwintet bestaat uit Steve Tavaglione op tenorsax en David Goldblatt op piano,die beiden deze muziek met elegantie en gratie vormgeven.Isham zelf heeft nog nooit zo goed geklonken op plaat, en doet soms denken aan de Miles Davis van de jaren 50,de ritmesectie van drummer Kurt Wortman en bassist Doug Lunn houdt de muziek in een ontspannen tempo. Ishams werk in zijn Windham Hill-tijd was,hoewel interessant, gemakkelijk te herkennen en terecht geclassificeerd in de new age-bak. Hier is hij een nieuwe, richting ingeslagen en bewijst hij dat hij goed gemaakte muziek met inhoud kan schrijven en uitvoeren." (AllMusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
