"Vanaf nu kan er salsa worden gedanst op muziek van Johann Sebastian Bach. Onbekommerd nog wel, en voorzien van knap uitgevoerde improvisaties. Voor dit verrassende staaltje zorgen vijf musici die zich hebben verenigd onder de naam Bach Reflections. Met werk van de grootste meester die de barokmuziek heeft gekend, maar dan wel vertaald in het stuk "Invención Nueve" dus naar salsa en verder naar voornamelijk geïmproviseerde jazzmuziek. De muziek van J.S. Bach is voor een groot aantal jazzmusici tegelijk leerstof en inspirator geweest. Dat hoeft geen verwondering te wekken, want Bach improviseerde er geducht op los. Bach Relections pakt de zaken anders aan. De musici hebben zes stukken van Bach als uitgangspunt genomen en zijn spelend diep in het wezen van zijn muziek gedoken. Het kwintet doet in feite aan recycling: de muziek wordt al spelend opnieuw gecomponeerd en van een andere volgorde voorzien." (Rinus van der Heijden, Jazzenzo; volg link voor complete tekst) Op 6-12-2014 in De Grote Kerk, Enschede.
"Jazz fans know Berner mainly as bassist of the Gerard Kleijn Group. On this splendid album the Dutch American takes on the roll of band leader. Bassists quite often have the tendency in their solo projects to want to showcase themselves as virtuosi; Berner is luckily not that pretentious. Because, although the bass is beautifully recorded and mixed somewhat in the foreground, on Open Country it's all about the group sound and the strong compositions. Berner's originals are beautiful, sometimes melancholy songs that fit in seamlessly with the selected standards. In terms of mood the CD is comparable with projects by Charlie Haden and Pat Metheny: it is jazz, but the wide open American landscape is never far away. The Calexico-effect or something like it in any case. With vibraphonist Frits Landesbergen , guitarist Ed Verhoeff and drummer Dré Pallemaerts Paul Berner has assembled a group of wonderful musicians around himself. Monty Alexander (piano) is special guest. This is simply a beautiful CD." (Heaven)
"Gijs Hendriks: "Het is niet mijn intentie om het publiek een draai om zijn oren te geven. Ik houd niet van agressief spel, alhoewel ik niet vies ben van een stevige manier van spelen". Hij loopt al lang mee in de Nederlandse jazzscene, of liever gezegd: hij gaat zijn eigen weg. Op deze in eigen beheer uitgegeven CD speelt hij uitsluitend eigen werk. Het is een toegankelijk en swingende opname. Hendriks heeft gezorgd voor prima sidemen: gitarist Ed Verhoeff, bassist Anton Drukker en drummer Arnoud Gerritse. Verhoeffs vakmanschap is weer manifest. Zijn spel krijgt met de dag meer importantie. Hendriks blaast met een transparante, lichtvoetige toon, zonder opsmuk en recht voor zijn raap. Om een goed beeld te krijgen van zijn stijl moet je maar eens luisteren naar "Double Intro Against Waltz", of het titelnummer "Hurry Up" voor zijn baritonspel. Onmiskenbaar is de eigenheid en eigengereidheid van zijn lyrische spel. Gijs Hendriks is en blijft Gijs Hendriks. Dat moet hij vooral zo houden." (Draaiomjeoren)
"Overtuigend en mooi balladalbum van trompettist, gitarist en bassist. De muziek ademt regelmatig, zonder in te dutten en alledrie weten ze wanneer ze een melodie met rust moeten laten en wanneer een versiering iets toevoegt." (VK)
Album uit 2002 van Nederlands jazzgitarist (electrisch) met Lucas van Merwijk (d), Boudewijn Lucas (b) en Ben vd Dungen (saxen). Een mengeling van fusion en moderne mainstream jazz.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
