"The Tansman Trio was founded by three young generation instrumentalists recognizable in Poland and was created thanks to the discovery of unknown works by Aleksander Tansman for string trio. The work of one of the best Polish composers of the 20th century, who was forced to go abroad to develop his career, became an impulse for these young artists to promote it more widely and to make him their patron. The album contains charming, light compositions, showing Tansman's talent in the field of small form. In the works in the style of neoclassicism and late romanticism, humor and virtuosity are intertwined with nostalgia, and the composer uses interesting harmonic and sonoristic solutions. The album features one of the leading young pianists, Tomaz Ritter. In these brilliant interpretations, Ritter and the Tansman Trio use the full potential of their individual and chamber artistry, confirming their talent already acknowledged by numerous awards from leading Polish and foreign competitions." (prestomusic.com)
Alexandre Tansman (1897-1986) is een bekende componist voor de moderne klassieke gitaar. Hij werd geboren in Polen maar vertrok in 1919 naar Parijs, waar hij het grootste deel van zijn leven zou doorbrengen. In Parijs ontmoette hij componisten als Ravel, Dukas en Roussel en de gitarist Andres Segovia, voor wie hij onder andere zijn 'Mazurka' componeerde. Ook 'Variaties over een thema van Skrjabin' en 'Hommage à Chopin' zijn opgedragen aan Segovia. In zijn composities bleef hij beínvloed door zijn Poolse achtergrond. Zo schreef hij op 85-jarige leeftijd zijn laatste werk voor gitaar, 'Hommage à Lech Walesa' (1982).
De cd valt in twee delen uiteen. Zie de titels: in de Sonatine transatlantique, de Trois préludes en forme de blues en Tempo americana (uit Symfonie nr. 3) vertoeven we in de kosmopolitische wereld van de Amerikaanse jazz, de blues en de ragtime, waarmee de Pools-Franse componist Alexandre Tansman (1897-1986) affiniteit had. Dat had hij geleerd op reis met Maurice Ravel door de VS, eind jaren twintig, toen hij George Gershwin leerde kennen. Dit zijn onderhoudende, swingende stukken, maar ze klinken ook wat vrijblijvend, als achtergrondmuziek, niet als echte jazz. In de oorlog verbleef de als ‘entartet’ bestempelde (want Joodse) Tansman opnieuw in Amerika, maar in 1946 keerde hij terug naar Parijs. De andere pianostukken ademen een heel andere sfeer. Indrukken van een grote wereldtournee in 1932-33 verwerkte Tansman in Le tour du monde en miniature, een reeks van vijftien korte pianostukjes waarin heel puntig en effectief volksmuziek van vooral Aziatische landen is verwerkt. (...)|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
