Persoonlijke gesprekken met de Australische popartiest Nick Cave (1957) over zijn leven en zijn muzikale carrière.
Cave en zijn vaste muzikale partner Warren Ellis (ook in The Bad Seeds) schreven en produceerden al menig soundtrack samen. Deze is voor een film met Jeff Bridges en Chris Pine. Het is een misdaadfilm die zich afspeelt in Texas - iets wat ook af te horen is aan de soundtrack. De instrumentale score roept net als de muziek van Calexico en de soundtracks van Ry Cooder de sfeer van die zinderende uitgestrekte vlaktes op. Cave en Ellis weten daar een dosis onheilszwangere spanning aan toe te voegen. Meest bijzondere element daarin blijft het vioolspel van Ellis. De score-fragmenten zijn afgewisseld met fraaie outlaw country songs. Klassieke, maar niet te voor de hand liggende van Townes Van Zandt, Ray Wylie Hubbard, Waylon Jennings - en recente van Colter Wall, Scott H. Biram en Chris Stapleton.
"Een alledaagse dag uit het leven van punkbard Nick Cave, tevens gevierd filmcomponist, filmscenarist én acteur. Mooi onderwerp voor een documentaire, maar dit is evenzeer een fictief portret: Cave speelt zichzelf en laat in het midden waar werkelijkheid overgaat in zelf-mythologie. We zien de naar Engeland verkaste Australiër wakker worden in zijn villa, om zich per Jaguar naar zijn psychiater te spoeden, om daar zijn relatie tot o.a. zijn vader te laten analyseren. Alles kán opzet zijn; de ware Cave laat zich niet in een hoek dringen. De dag telt meerdere afspraken. Onderweg duiken Cave-getrouwen op, voor geïmproviseerde gesprekjes. Van bevriende acteur Ray Winstone, die zijn verbazing uitspreekt over oudere rocksterren die maar niet met pensioen gaan, tot popdiva Kylie Minogue, die wél kwetsbaar en ongekunsteld overkomt. Cave presenteert zich als een wat pompeuze man mét zelfspot, die vrijelijk filosofeert over de kunst van het liedjes schrijven en mijmert over zijn nalatenschap." (Bor Beekman, Volkskrant)
Nick Cave en zijn onafscheidelijke muzikale partner Warren Ellis zijn erg productief op filmmuziekgebied. Vlak na "War Machine" verschijnt er al weer een nieuwe. Since Ellis began working with Cave, this sense of exactingly careful detailing, always present in Caves lyricism, has been extended to his songs instrumental arrangements more completely than ever before, and this soundtrack displays his talent in this field to haunting effect. Just like on Skeleton Tree, this melancholia is not used gratuitously, bathed in for its own sake; Cave and Ellis arrangements, sparse and spacious, move between moods with impressive tonal agility. Every stroke is expertly measured, every mantra passionately intoned. (Line Of Best Fit) "Wind River" boasts some of the most exciting music I have heard in cinema in recent time. (Screen Comment)
"Kings" is een romantische film van Deniz Gamze Ergüven uit 2017 met in de hoofdrollen Halle Berry en Daniel Craig. De soundtrack is geschreven en uitgevoerd door het duo Nick Cave en Warren Ellis (Nick Cave & the Bad Seeds, The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford, The Road, Comancheria). Een nieuw meesterwerkje van Nick Cave & Warren Ellis! Citaat uit de recensie op soundtrackdreams.com: Kings is yet another evocative masterpiece from two musicians who continue to build on their film music legacy, a legacy that will probably soon equal the one they left in alternative music. More varied and nostalgic than usual this score will please existing fans and gain new ones".
Soundtrack bij de Netflix-film met Brad Pitt. In de instrumentale score van het Bad Seeds-duo Cave en Ellis zijn enkele stukken van de Duitse-oerambientartiest Roedelius geïncorporeerd. Ook een werk van Rachel's is ingepast. Let wel: dit is geen regulier Cave-album; dit is beeldondersteunende muziek, bedoeld om een bepaalde sfeer te schilderen of een zeker gevoel op te wekken. In de persmap van de film zeggen de Australische muzikanten er dit zelf over: "Together we made a score that was both light and dark, propulsive and meditative at the same time. We developed a kind of spiritual electronics that captured both the melancholy and the terrible absurdity of the Afghan war. It was a great pleasure to work with David Michôd, who is not only an extraordinary filmmaker but a musician too. Our favorite score!
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
