"Mikis Theodorakis werd in 2015 negentig jaar. Geen andere Griekse componist heeft zijn volk zo geïnspireerd. Ook buiten de landsgrenzen oogstte hij lof (met o.a. De Mauthausenliederen). Vier generaties vocalisten geven op dit album op geheel eigen wijze hun liefde voor zijn liederen vorm. Hun verschillende klankbeelden voegen nieuwe dimensies toe aan dit repertoire. De hoogst eigenzinnige inbreng van de Cyprioot Alkinoos Ioannidis in het veelgelaagde openingslied "Nayagos" (Schipbreukeling) is de stemmige introductie. De jongste, Giannis Haroulis, vult de rest van CD1 met zijn Kretenzische stijlopvattingen die de liedjes een lekker rauw randje bezorgen. De tweede CD opent met 6 liedjes van Sokratis Malamas die als vanouds met spaarzame middelen een maixmum emotionele impact bewerkstelligt. Theodorakisvertolkster bij uitstek Maria Farantouri sluit CD2 af, waarbij eeuwenoude stijlvormen uit de Grikese muziek en eigentijdse jazz elkaar versterken." (Koos Gijsman, Heaven; cijfer: 9)
Soundtrack. Muziek van Mikis Theodorakis
De beroemde Griekse versie door Maria Farantouri, aangevuld met 6 stukken uit Theodorakis' materiaal, ook uitgevoerd door Farandouri.
"In the '90s, Mikis Theodorakis had a major asset in singer Maria Farantouri, who handles all of the vocals on Poetica. Blessed with a gorgeous voice and a fantastic range, Farantouri brings a great deal of charisma and humanity to such Theodorakis melodies as "With Half a Moon," "Color of Love" and "Sobbing Angels." Theodorakis is a superb composer -- one of the true poets of Greek pop, to be sure -- and Farantouri has the sensitivity and depth needed for his songs. Interestingly, Poetica wasn't recorded in Greece, but was recorded for the German Peregrina label at a studio in Ludwigsburg, Germany. In fact, the band that Theodorakis leads on this CD, is comprised of German musicians. Highly recommended." (allmusic.com)
"Gedichten van Kambanellis over z'n gevangenschap, in WOII in 't Mauthausen-kamp, op muziek in 3 versies: Grieks door M. Farantouri (de beroemdste), Hebreeuws door E. Moav Veniadis (kippenvel!) en Engels door N. Weinberg (wat glad)."(NFS)
Mikis Theodorakis componeerde zijn Requiem in 1984. Hij maakte gebruik van de teksten van de theoloog en polemist Johannes van Damascus. De stijl is Grieks-Orthodox. Theodorakis droeg het werk op aan de slachtoffers van de Massamoord bij Kalavrita. Op 13 december 1943 werden hier alle mannen en jongens ouder dan 14 jaar doodgeschoten door de Duitsers als represaille voor het doden van 81 gevangengenomen Duitse soldaten door Griekse partizanen. Ook werd het dorp platgebrand.
Mikis Theodorakis (Chios, 29 juli 1925 Athene, 2 september 2021[1]) was een Grieks componist, dirigent en politicus. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in het Griekse verzet, en werd gevangengenomen en gemarteld. Hij was ook actief tijdens de Griekse Burgeroorlog van 1944 tot 1949. In 1967 na een staatsgreep kwamen militairen aan de macht in Griekenland en vestigden het bewind dat bekend zou worden als het Griekse kolonelsregime. Theodorakis ging ondergronds, en stichtte het "patriottisch front". Met decreet Nr. 13 werd het verboden om de muziek van Theodorakis te spelen en te beluisteren. Hij werd gearresteerd en daarna verbannen. Later werd hij geïnterneerd in een concentratiekamp te Oropos. Dankzij een internationale campagne waarin onder anderen Dmitri Sjostakovitsj, Leonard Bernstein, Arthur Miller en Harry Belafonte actief waren, werd hij in 1970 vrijgelaten, maar uit Griekenland verbannen. (...)
Mikis Theodorakis heeft twee gedichtencyli op muziek gezet, de Franse cyclus "Les Eluard" van Paul Éluard (Eugène Grindel) en de Grieks cyclus "Epitaphios" (grafschrift) van Yannis Ritsos. De zang wordt begeleid door enkel piano. Nena Venetsanou is een internationaal hoog aangeslagen zangeres. Waarbij vaak haar uitdrukkingskracht in de lagere registers van de vrouwenstem worden genoemd. Ook op deze opnames wordt enthousiast gereageerd, met odner andere onderstaande recensie op Amazon: "This album sung by Nena Venetsanou with only piano accompaniment is one of the most wonderful albums by a Greek singer or any singer, for that matter. Nena has a stunningly beautiful voice. I in particular liked the collection of songs by Mikis Theodorakis with words by the great poet Yannis Ritsos." (GR Muziekbank)
Iphigenia is een Griekse dramafilm uit 1977 onder regie van Michael Cacoyannis. De film is gebaseerd op het treurspel Iphigenia in Aulis van Euripides. Iphigenia was genomineerd voor een Oscar in de categorie beste buitenlandse film. Mikis Theodorakis omschrijft de soundtrack als een van de beste werken die hij ooit voor een film heeft geschreven.
"De veelzijdigheid en diepgang van het talent van Mikis Theodorakis kunnen niet genoeg worden benadrukt. Naast het scheppen van een imponerend oeuvre aan gedenkwaardige soundtracks en populaire liedjes is zijn vermogen poëtische werken over te zetten in muziek legendarisch. Zijn toonzettingen van "Axion Esti" en "Romiosini" - poëzie van zijn landgenoten Odysseus Elytis en Yannis Ritsos - mogen de liefhebbers van memorabele Europese muziekuitvoeringen zich niet laten ontgaan. Beide werken zijn nu samengebracht op een dubbel-CD waarop naast symfonisch orkest, koor een groep Griekse volksmuzikanten vooral zanger Yorgos Dalaras in blakende vorm verkeert. De vele facetten van de wonderschone gedichten worden met even delicate als robuuste hand omgetoverd tot een klankkleurenfestijn waarbij elke lettergreek betekenis heeft. De vele stijlvormen van de klassieke symfonische muziek plus een royale greep uit de schatkist van de overvloedige Griekse volksmuziek vormen een betoverende muzikale symbiose." (Heaven)
Het oeuvre van de Griekse componist kent vele facetten. Deze 4-CD-box rcht zich voornamelijk op het meest populaire deel ervan, middels liederen die veelal vrij volks aandoen. En natuurlijk ontbreekt het herkennigsthema van "Zorba De Griek" niet. Bekende liederen als "Drapetsona" zijn ook opgenomen op deze box, die vergezeld gaat met een dik boekwerk met uitgebreide biografie. Een gedetallieerde specificatie van wie er op de 4 CD's speelt en wanneer deze zijn opgenomen ontbreekt helaas. Het meeste van dit materiaal stamt waarschijnlijk uit de tweede helft van de jaren '60, toen Theodorakis zich het meest met dit soort Griekse volkse liederen (natuurlijk met een flinke rol voor bouzouki's in de arrangementen) bezighield. Theodorakis' vaste vertolkers Maria Fantouri en Georgos Dalaras worden dan wel niet op de hoes genoemd maar zijn zeker en vast te horen. Sinds 1980 houdt Theodorakis zich vrijwel exclusief met 'serieuze' klassieke muziek bezig.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
