""Shockwave Supernova" was 2½ jaar geleden naar ons inzicht een bovengemiddeld sterk album in de almaar uitdijende discografie van de Amerikaanse gitarist Joe Satriani. Daarop waren de muzikanten te horen waarmee hij ook de wereldpodia afstruint: toetsenist/gitarist Mike Keneally, drummer Marco Minnemann en bassist Bryan Beller. Op "What Happens Next" pakt hij het anders aan: genoemden zijn niet te horen, in plaats daarvan vroeg hij drummer Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) en bassist Glenn Hughes (o.a. ex-Deep Purple). Beiden zijn niet vies van een partijtje funkrock, maar toch krijgen we dat, ondanks een titel als "Super Funky Badass", nauwelijks voorgeschoteld: "What Happens Next" klinkt toch vooral als een gemiddeld lekker wegluisterend Satriani-album. Soms even wat smeriger, zoals in "Thunder On The Mountain", maar het nummer vervolgt al snel met juist een heel warme gitaarmelodie. Ook het titelnummer laat de gitaarvirtuoos van zijn subtiele en welluidende kant horen. De plaat is weer volledig instrumentaal, óók Hughes dient zijn mond te houden. Leuk feitje is dat zowel Hughes als Satriani in Deep Purple gespeeld hebben, zij het dat de laatste kortstondig insprong nadat Ritchie Blackmore midden in een tour definitief opstapte. Overigens gaan Keneally en Beller gewoon weer mee op tournee, al is Minnemann vervangen door Joe Travers (o.a. ex-Zappa Plays Zappa). Satriani is in 2018 met zijn G3-circus in Nederland, met collega's John Petrucci en Uli Jon Roth: op 31 maart in De Oosterpoort in Groningen en op 14 april in het Klokgebouw in Eindhoven." (Herman Beunk, AAFM's Xymphonia)
Supernova is het verschijnsel waarbij een ster op spectaculaire wijze explodeert. Joe Satriani heeft zijn 15de studio album "Shockwave Supernova" genoemd. De meestergitarist heeft zich de kunst van het instrument toegeëigend; iets dat hij zichzelf oplegde op 18 september 1970, de dag dat zijn idool Jimi Hendrix overleed. Eind vorig jaar verzamelde Satriani in het Skywalker Sound in Lucas Valley (Californië) het dynamische trio van wereldklasse-muzikanten om zich heen met wie hij vlak ervoor een wereldwijde tournee had afgemaakt: de vermaarde toetsenist en gitarist Mike Keneally (o.a. ex-Frank Zappa), drummer Marco Minnemann (o.a. Steven Wilson, Aristocrats) en de buitengewone bas van Bryan Beller (o.a. Steve Vai, Aristocrats). I couldnt have asked for a better band to help bring these songs to life aldus Satriani. (bron: Sony Music)\nOp 24 juni 2016 is Satriani in Hedon in Zwolle te aanschouwen!
"Laten we beginnen met het enige minpuntje, dan zijn we er vanaf: veertien nummers is teveel. Teveel om te bevatten en teveel om dat stratosferisch hoge niveau constant aan te houden. “Doors of Perception” en “22 Memory Lane” hadden dus niet gehoeven voor ons. Maar dan blijven er nog twaalf nummers over. Opener en eerste single “Sahara” is nog wat je mag verwachten van de Joe Satriani zoals we hem de laatste jaren kennen, maar in het titelnummer erna steekt hij al meteen een tandje bij met een nerveuze riff, een bizar, relaxed, atmosferisch middenstuk en een hectisch einde." (Dansende Beren)|
"Few guitar shredders of the late '80s were able to cross over into the upper reaches of the pop charts, but Satriani proved to be an exception to the rule. If you're a newcomer and are looking for a finely balanced set of highlights from throughout Satriani's career, "Electric Joe Satriani" is definitely the way to go. Satch could shred with the best but always put the importance of songwriting before simply just blasting out a flurry of notes. Satriani's early work remains his best, including such uptempo air guitar classics as "Satch Boogie" and "Summer Song," as well as the gorgeous ballad "Always With Me, Always With You." But other highlights abound as well, including "Surfing With the Alien," "The Mystical Potato Head Groove Thing," "Devil's Slide," "Starry Night," and "Cool #9." While the majority of the tracks here are instrumental, vocals do appear from time to time, such as on the ZZ Top-like romp "Big Bad Moon." Electric Joe Satriani: An Anthology includes all the faves you'd expect." (Allmusic)
"We waren ervan overtuigd dat niemand ons ooit nog een album op zou laten nemen, dus we hebben ons uiterste best gedaan om zo anders en zo uniek mogelijk te zijn. Het is Satriani uitstekend gelukt. "Surfing..." haalde als 1ste instrumentale rockplaat de Billboard-lijsten. Satrianis gitaarspel was zo ver boven de concurrentie verheven dat bij andere gitaristen niet eens de gedachte opkwam om jaloers te zijn op wat 'ie allemaal met een gitaar kon doen, zoals Spinal Taps Nigel Tuffnell op de bijgeleverde DVD zegt. Deze opgepoetste versie, t.g.v. van de 20ste verjaardag van 't album, onderstreept die klasse nog eens. De package wordt gecompleteerd door informatie van Satriani over alle songs en een bulk fotos. Op de DVD zie je bovendien hoe Satriani met drummer Jonathan Mover en bassist Stu Hamm op een enorm uitgelopen Montreux Jazz Festival om 4 uur s ochtends de pannen van het dak spelen. Kleine slippertjes en bromtoontjes nemen we graag voor lief. Wat een klasse, wat een energie." (Hans vd Heuvel, Oor)
De electronica van Eric Caudieux, die op 'Engines...' domineerde, is nog maar in 1 nummer te horen, ten faveure van muzikanten van vlees en bloed (bassist Matt Bissonette en drummer Jeff Campitelli). Robert Fripp is ook nog te gast.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
