Een 9-jarig Indiaas dorpsmeisje wordt uit geldnood door haar vader verkocht en naar Mumbai gebracht, waar ze de prostitutie in moet. Op haar vijftiende begint ze een blauw schriftje te vullen met haar belevenissen om zo de vreselijke werkelijkheid van zich af te schrijven.
Operavoorstelling, opgenomen op 16 januari 1982 in het Metropolitan Opera House, New York .\nMaakte deel uit van de Aangenaam Klassiek-actie 2009: "Dit is waarschijnlijk de beroemdste productie van La Bohème die de Metropolitan Opera ooit binnen de muren heeft gehad. In januari 1982 stond er niet alleen een droomcast, met onder andere Teresa Stratas, José Carreras en Renato Scotto, ook regisseur Franco Zefirelli had alles mee. Hij brengt het immer aangrijpende drama zo op het podium, dat de kijker zich deel van de actie voelt. Dirigent James Levine en het ontketende orkest van de Met doen de rest. Een echte klassieker." Extra's op deze 2009-DVD-editie: interview met Frano Zefirelli en een korte documentaire 'Puccini in America'.
Opera in vier akten, opgenomen in de Metropolitan Opera in New York, oktober 1988
3DVD-set met twee lange en twee korte opera's. In drie ervan speelt Luciano Pavarotti de hoofdrol. Het zijn allemaal Metropolitan Opera-producties o.l.v. James Levine. De tweede DVD bevat de koppeling van de operaatjes Il tabarro van Puccini en Pagliacci van Leoncavallo. Deze werden in 1994 op één avond uitgevoerd, met Plácido Domingo als ster van Il tabarro (die opera was toen precies 80 jaar eerder bij de Met in première gegaan) en Pavarotti in Pagliacci. De productie van Puccini's La Bohème is de oudste opname in deze set, uit 1977, met naast Pavarotti o.a. Renata Scotto. De Fanfare schreef over Pavarotti's Rodolfo: 'he was in peak form in 1977; funny, warm touching, believable and a consummate vocal stylist'. Oudste opera hier is veruit Donizetti's L'Elisir D'amore, uit 1832. De opname stamt uit 1992, met naast Pavarotti Kathleen Battle en Juan Pons. Over Pavarotti's Nemorino in L'Elisir schreef de New York Times: 'a blend of rustic innocence with a warm, amorous side, and a bit of virtuosic hamminess'.
Opname: 2005.\nEr zijn bijna geen woorden om de ongekend hemeltergende schoonheid van deze muziek mee te beschrijven. Een schrijnende schoonheid als je het verhaal erachter kent. Lieberson werd geraakt door schitterende manier waarop dichter Pablo Neruda aspekten van de liefde onder woorden bracht. Hij zette vijf ervan op symfonische muziek voor de stem van zijn vrouw, mezzosopraan Lorraine Hunt Lieberson. Ze zong ze live en gelukkig werd dat opgenomen, want een jaar later, in 2006, overleed ze, 52 jaar jong, aan de gevolgen van borstkanker. Deze laatste opname is dus haar muzikaal testament, zij het op muziek van haar liefhebbende man. Met deze wetenschap ga je de teksten heel anders beluisteren en is vooral het laatste lied in al z'n pracht haast ondraaglijk, met regels als 'Mijn geliefde, als ik doodga en jij niet...' Deze opname kreeg een dubbele 10 op ClassicsToday (klik op de link voor de gehele tekst). De recensie besluit met de woorden "This cycle may just be the "Four Last Songs" of the 21st century. A must."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
