"Vanaf 1661 maakten Molière en Lully gezamenlijk hun zogeheten ballet-comedies (in het Frans 'comédies-ballets'); Dit zijn blijspelen waarbij, tussen de bedrijven van het eigenlijke toneelstuk, korte balletten worden uitgevoerd die het karakter hebben van een divertissement. Tot de bekendste van hun ballet-comedies - die tegenwoordig gewoonlijk zonder dans worden uitgevoerd- behoort voorts "Le bourgeois Gentilhomme".(De burgerlijke edelman). Voor hun ballet-comedies - waarin, zoals bij Molière gebruikelijk was, allerlei zeden en gewoonten op een satirische manier worden afgeschilderd - schreef Molière de dialogen en componeerde Lully de muziek voor de dans-tussenspelen; voorts traden beiden hierin ook als dansers op, want Molière gold eveneens als een bekwaam danser. De eerste balletkomedie van Molière en Lully was het stuk De brutale bemoeiallen (Les facheux), dat in 1661 in première ging." (Kunstelo.nl)
Het hofleven met zijn vele feesten, partijen en ontvangsten stelde speciale eisen aan het soort muziek wat een hofmusicus diende te produceren. Lully componeerde in die begintijd een serie Italiaanse divertissementen en tussen 1655 en 1671 dertig balletten, waarvan de helft in samenwerking met Isaac de Benserade. Hij had daarmee grote invloed op de dansstijl aan het koninklijke hof. In plaats van de gebruikelijke muziek die geschikt was voor langzame en statige bewegingen componeerde hij levendige dansen op een snel ritme: het menuet, de gavotte en de bourrée. (Muziekweb).
Opname: 2008
Bevat ook o.a.: Passacaglio g-moll op.22 / Biagio Marini. Chacony G-dur / John Blow. Sonata-ciacona B-dur / Johann Christoph Pezel ... [et al.]. - 1. Sonate, violen [2], b.c., op.2, nr.12, G gr.t. "Ciacona" / Arcangelo Corelli. 2. Sonate, violen [2], b.c., nr.6, Z.807, g kl.t.: Chacony / Henry Purcell. 3. Phaeton: Chaconne / Jean-Baptiste Lully. 4. Armonico tributo, nr.5: Chaconne / Georg Muffat. - UITV.: Musica Antiqua Koln ; Reinhard Goebell (dirigent). - Archiv 453 418-2
"Tussen 1673 en 1687 componeerde Lully aan het hof van Lodewijk XIV jaarlijks een opera. De Zonnekoning hield het meest van Atys (1676), de eerste Franse tragedie waarin alles om de liefde draait. Als gunsteling van Célénus, de koning der Phrygiërs, moet Atys een groot feest voorbereiden vanwege de komst van godin Cybèle. Sanaride moet binnenkort met de koning trouwen, maar ze houdt van Atys, die ook van haar houdt. Maar ook godin Cybèle is verliefd op Atys... Dans en expressieve zang onderstrepen op poëtische wijze de gestileerde emoties, waaraan solisten als Bernard Richter (Atys) en Stéphanie dOustrac (Cybèle) vleugels geven. Koor en orkest van Les Arts Florissant o.l.v. William Christie en de dansers van Compagnie Fêtes Galantes brengen Lullys statige dansmuziek tot leven in een kleurrijke regie van Jean-Marie Villégier. De monumentale pracht en praal van Versailles herleeft in volle glorie op deze schitterende DVD, die oog en oor, maar ook het hart weet te raken." (Wenneke Savenije, Klassieke Zaken)
Beoordeeld met twee tienen op Classics Today. Musik an sich 07 / 08: "Die Musik ist hinreißend und vielgestaltig, wenngleich weniger monumental als bei anderen Werken des Florentiners. Aber selten klingt eine Lully-Oper so entspannt, überlässt sie sich so ungezwungen den Reizen melodischen Singens. Allein mit dieser sorgfältigen Präsentation unterstreicht cpo seinen Ruf als eines der führenden Klassiklabel in Deutschland." klassik-heute. com 07 / 08: "Lullys fünfaktive 'Tragédie en musique' führt uns in ein wahres Zauberreich hinein. Drei Stunden herrlich-verklärte Musik, voll Poesie und Leuchtkraft. Lullys 'Psyché' ist ein in jeder Hinsicht groß zu nennendes Werk, die Wiedergabe eine Bereicherung der seltenen Art, ein Juwel unter den neueren Opernproduktionen. Die Präsentation erfolgt mustergültig, mit Textabdruck und gehaltvollem Kommentar im Beiheft."
"Intrigerend is Le roi danse van de Belgische regisseur Gérard Corbiau (ook verantwoordelijk voor "Farinelli"), met een hoofdrol voor de muziek van Lully, de huiscomponist van Lodewijk XIV. Corbiau kiest ervoor de machinaties aan het hof van de Zonnekoning terug te brengen tot een decor voor Lully's marsen en sarabandes. Met Benoît Magimel, in Nederland bekend als de student van Isabelle Huppert in La Pianiste." (RO, Volkskrant)
Luister-10, sept/okt 2011: "In Tasso's ridderepos 'Jeruzalem Bevrijd' pleegt Armida geen zelfmoord nadat Rinaldo haar verlaten heeft. Ook Lully en zijn tekstdichter Quinault laten dat niet gebeuren. In haar wanhoop zingt Armide alleen nog op wraak, maar voor regisseur Robert Carsen is dat een gepasseerd station: haar wereld is ingestort en dan rest alleen nog de dolk. Carsten en dirigent William Christie hebben de mezzosopraan Stéphanie D'Oustrac de 'prille schoonheid' van de titelheldin perfect gecast. Zelfs in een rood satijnen onderjurkje is ze verblindend mooi. Zo beeldschoon zijn en toch bedrogen worden, arme Armide! Haar slot-lamento snijdt door het hart. Carsen is net als Christie geen man voor barokensceneringen uit de oude doos. De modern ogende choreografieën versterken de grandeur à la Versailles van Lully's muziek. De schitterende vormgeving verhoogt het esthetische genot van deze rijk gelaagde productie." (Marijke Schouten)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
