Hoewel Arthur Honegger (1892-1955) opgroeide in Frankrijk erfde hij van zijn Zwitserse ouders een "gereformeerd levensgevoel". In zijn muziek is dan ook zowel de calvinistische ernst als de romaanse helderheid terug te vinden, zoals in zijn drie "mouvements symphoniques". De opzet van deze werken lijkt het op programmatische wijze verklanken van een niet-muzikaal gebeuren, zoals de rit van een stoomlocomotief in "Pacific 231" (1923). Bij dit werk liet Honegger, die een groot liefhebber was van locomotieven, zich inspireren door de legendarische stoomlocomotief die op dat moment het Amerikaanse continent doorkruiste. Toch was het niet zijn opzet om het geluid van een locomotief domweg te imiteren. Hij probeerde juist om muzikale bewegingen te vinden waarbij het versnellen van het ritme een vertraging van de beweging suggereert; en het was juist deze fascinatie voor abstracte muzikale processen waarmee Honegger zich onderscheidde van Franse tijdgenoten als Poulenc en Milhaud. (...)
Bevat een voorwoord van Vaclav Havel. - AAD. - 1. Symfonie, orkest, nr.7, op. 60, C gr.t. "Leningrad": Allegretto / Sjostakovitsj, Dmitri ; Ancerl, Karel ; Tsjechisch Filharmonisch Orkest 2. Survivor from Warsaw, op.46, 1947 / Schonberg, Arnold ; Baker, Richard ; Veselka, Josef ; Tsjechisch Filharmonisch Orkest ; Tsjechisch Filharmonisch Koor 3. Gedenkteken voor Lidice, H.296 / Martinu, Bohuslav ; Ancerl, Karel ; Tsjechisch Filharmonisch Orkest 4. Symfonie, orkest, nr.3 "Liturgique" / Honegger, Arthur ; Baudo, Serge ; Tsjechisch Filharmonisch Orkest
Honegger componeerde "Le Roi David" in 1921 bij een lyrisch toneelstuk van René Morax, directeur van Théâtre du Jorat in Mézières (Vaud, Zwitserland). Het stuk volgt het leven van David aan de hand van een twintigtal schilderijen. In 1923 werd het opnieuw georkestreerd en in Zwitserland voorgedragen als oratorium, in het Duits. In het jaar erna werd het vertaald naar het Frans en werd het in Parijs en Rome opgevoerd. Het oratorium werd door critici ontvangen als een innoverend muziekstuk. Het blies niet alleen nieuw leven in het genre van het oratorium, maar was ook een inspiratie voor de opkomst van de atonale muziek en het serialisme. Dit is een uitvoering uit 1993 van het Eindhovens Kamerkoor en een instrumentaal ensemble o.l.v. Andries Clement met Nederlands/Belgisch team van solisten.
Deze CD was BBC Music Magazine 'Disc Of The Month' (december 2008) "Here is an excellent introduction to a still underrated composer In the Cello Concerto, solist Alban Gerhardt ranges from the seductive to the sensational: for the opening, conductor Thierry Fischer conjures up a wonderful dream atmosphere, and at the other end of the scale Gerhardt gives a terrific account of Maurice Maréchal's authorised cadenza. Prélude, Fugue et Postlude is one of Honegger's great unknown masterpieces, and Fischer's orchestral balance captures perfectly the personal quality of the three majestic chords that open the Prélude - they could be by no-one else". (BBC Music Magazine)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
