"Wie zijn TV-show "Spectacle" heeft gezien weet hoe makkelijk – en graag – Elvis Costello met andere muzikanten speelt. Een van zijn mooiste samenwerking was die met Burt Bacharach. Het leidde in 1998 tot de prachtige plaat "Painted From Memory", met klassiekers als "God Give Me Strength" en "This House Is Empty Now". Dat album is niet alleen opnieuw gemasterd maar tevens voorzien van een schat aan extra materiaal en drie nieuwe nummers. Onder de extra tracks vinden we bovendien een aantal door Audra Mae gezongen songs waaronder het fraaie "I Looked Away". De samenwerking tussen Costello en Bacharach benadert het beste werk dat de laatste maakte in zijn hoogtijdagen met bijvoorbeeld Dionne Warwick." (Platomania)
"Vrijwel gelijk met de oktober 2015 te verschijnen autobiografie van Declan MacManus komt er een fraai dubbelalbum uit met een persoonlijke keuze uit zijn eigen werk. Dit keer gaat het niet om louter hits of rarities, maar de songs die het dichtst bij hemzelf staan en ook in het boek worden aangehaald, zoals "Accidents Will Happen", "Riot Act" (over het opkomende fascisme in Engeland eind jaren 70), "Shipbuilding" (over de Falkland oorlog), het sterke "Deep Dark Truthfull Mirror", indringende nummers als "I Want To Vanish" en "All The Rage" en onmiskenbare hoogtepunten (toch ook nog hits) als "Alison", "Oliver's Army" en "Watching The Detectives". Kortom, hier valt volop te genieten van zijn kundige songschrijverschap, plus drie exclusieve 'audiobook sketches', niet eerder gepubliceerde foto's uit zijn familie fotoboek en ook nog twee onuitgebrachte liedjes, te weten "April 5th" met Rosanne Cash en Kris Kristofferson en "I Can't Turn It Off" uit 1975, onder de naam D.P. Costello." (Ruud Verkerk, Platomania)
"Voordat singer-songwriter Elvis Costello (25 augustus 1954, Londen), vanaf 1977 aan de weg ging timmeren als Elvis Costello & The Attractions had hij van 1972 – 1973 al gespeeld in zijn eerste band Rusty. Costello ging toen nog door het leven als Declan MacManus. Onlangs besloten Costello en zijn toenmalige bandmaat en oprichter van Rusty, Allan Mayes (zang, gitaar), een plaat op te nemen. De EP eindigt met twee songs van Neil Young. Het stevige "Everybody Knows This Is Nowhere" staat op Young’s 2e studioalbum uit 1969. "Dance Dance Dance", met Elvis Costello op elektrische viool, is afkomstig van het debuutalbum van "Crazy Horse" uit 1971." (Bluestown Music)
Memoires van de Britse muzikant.
"Elvis Costello is er niet vies van om andere stijlen en genres uit te proberen. Hij bracht vorig jaar Hey Clockface uit, zijn eenendertigste album, maar had toen al een idee in zijn hoofd voor zijn volgende album. Dat idee heeft nu vorm gekregen in Spanish Model, een Spaanstalige remake van This Years Model van Elvis Costello and The Attractions. Samen met zijn vaste partner in crime en Latin Grammy-winnende producer Sebasian Krys stelde Costello een internationale sterrencast van de grootste Latin rock- en popartiesten samen om Spaanstalige versies van de liedjes van dat album op te nemen. Op Spanish Model horen we grote namen uit de Latin-muziek, die allemaal een eigen stijl aan en interpretatie van de nummers hebben gegeven, wat een geheel unieke luisterervaring oplevert. Onder hen o.a. Juanes, Vega en Luis Fonsi." (Maxazine)
"De laatste decennia ontpopte Elvis Costello zich tot een van de grootste liedschrijvers van tegenwoordig. Door zijn grote nieuwsgierigheid naar en passie voor muziek verdiepte hij zich in allerlei muzikale genres, van punk, new wave, pop, rock, country, reggae en jazz tot zelfs klassieke muziek. (..) Het verzoek van de Italiaanse dansgroep Aterballetto aan Costello om orkestmuziek te componeren voor een ballet over Shakespeare's A Midsummer Night's Dream was een grote uitdaging. Met de hulp van choreograaf Mauro Bigonzetti componeerde Costello Il Sogno. Costello koppelde diverse muziekstijlen aan bepaalde personages: klassieke muziek aan de hovelingen, volksmuziek aan de toneelspelers en jazzmuziek aan de elven en feeën. De stijlen vermengen zich tot een dromerige, impressionistische lappendeken die enigszins doet denken aan Debussy en Gershwin. Op cd wordt Il Sogno uitgevoerd door het London Symphony Orchestra onder leiding van Michael Tilson Thomas." (SvdP op Muziekweb.nl)
"1978 was hét jaar van Elvis Costello. Zijn debuutalbum was overal met gejuich onthaald en voor velen was hij het acceptabele gezicht van punk en new wave. Want deze jonge vlegel, die op het graf van de oude Elvis durfde te dansen, kon wél zingen en liedjes schrijven en werd ook nog eens begeleid door uitstekende muzikanten. Was zijn debuut "My Aim Is True" nog een tamelijk conventionele plaat, "This Years Model" was in alle opzichten baanbrekend. De Keith Moon-achtige drums van Pete Thomas, het al even virtuoze basspel van Bruce Thomas en het Farfisa-orgel van Steve Nieve vormden een nieuw geluid. En het tempo van de liedjes was duizelingwekkend. Na "My Aim Is True" is nu ook "This Years Model" verkrijgbaar in een Deluxe Edition, aangevuld met demos, outtakes en een tweede schijf met een prima opgenomen concert in het Warner Theatre in Washington op 28 februari 1978, dat inderdaad het enthousiasme en de opwinding van die eerste tournees aardig weergeeft." (Jan van der Plas, Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
