"Rory Block (6 november 1949) draait al vele decennia mee in de muziekbusiness. (...) Haar grote doorbraak in Nederland is in 1988 met Lovin Whiskey, een song over de alcoholverslaving van haar ex man. De liefde van Rory Block voor de oude countryblues blijkt uit albums waarop ze een ode brengt aan Robert Johnson, Mississippi John Hurt, Skip James, Mississippi Fred McDowell, Son House, Rev. Gary Davis en Bukka White. En op haar nieuwe album A Womans Soul brengt ze een tribute aan Bessie Smith. Bessie Smith, geboren op 15 april 1894 in Chattanooga, Tennessee en overleden op 26 september 1937 in Clarksdale, Mississippi, wordt algemeen beschouwd als een van de populairste en succesvolste blueszangeressen van de jaren 20 van de vorige eeuw". (Blues magazine)
""Ain’t Nobody Worried" bevat 11 songs die door vrouwen tot hits werden gezongen en is met recht een soloplaat van Rory Block; ze neemt de totale instrumentatie (gitaar, bas, percussie en drumprogramming) en vocalen voor haar rekening. En elke song krijgt een herkenbare Block-uitvoering. Dat betekende onder meer dat Block, toch vooral bekend door haar countryblues-stijl, hier uitstapjes maakt naar soul en gospel (Mavis Staples’ "I’ll Take You There", Gladys Knights’ "Midnight Train To Georgia", Etta James’ "I’d Rather Go Blind" en Martha Reeves’ "Dancing In The Streets"). Verrassend is de keuze voor Tracy Chapmans’ folksong "Fast Car" dat ijzersterk gezongen wordt en ingekleurd met mooi slidegitaarwerk. En ook Bonnie Raitts’ "Love Has No Pride" krijgt een fraaie Block-uitvoering." (Bluestown Music)
Tweede deel van Rory Blocks serie Power Women Of The Blues. Op deze cd brengt Block een eerbetoon aan het repertoire van tien ten onrechte minder bekend geworden vrouwen uit de Amerikaanse bluesgeschiedenis. Rory Block: It has been my longstanding mission to identify, celebrate and honor the early foundersmen and womenof the blues. This series is dedicated to the music of some of my all-time favorite iconic female blues artists, many of whom were shrouded in mystery during the sixties blues revival, while the recordings of others had simply disappeared."
Deel 5 in de Mentor Series van Rory Block waarin zij een eerbetoon brengt aan de artiesten die haar gevormd en geïnspireerd hebben. Na Son House, Reverend, Gary Davies , Mississippi Fred McDowell en Mississippi John Hurt is het nu de beurt aan Skip James, een van de belangrijkste blues artiesten uit de geschiedenis. In de liner notes staat een stukje uit de biografie van Rory Block, When a Woman Gets The Blues, waarin zij terugkijkt op een bezoek aan Skip James toen hij in het ziekenhuis lag: A hospital is no place to see a man this great. He wandered about in a bathrobe. I think he smoked a cigarette. He never met our eyes but gazed downwards. I could feel his despair. (bron: V2)
"In de serie Mentor-albums waarin ze reeds Son House, Mississippi Fred McDowell, Rev. Gary Davis, Mississippi John Hurt en Skip James eer heeft betoond, is Rory Block nu aanbeland bij Bukka White. Countryblues uit de Mississippi-delta, een genre waarin de zangeres-gitariste uit New Jersey zich als weinig andere blanke muzikanten bekwaamd heeft. Vergeleken bij de voorgaande delen in de reeks valt meteen op dat ze dit keer slechts vier originals van de inspirator heeft gekozen en zich verder vooral door zijn erfgoed liet leiden bij het pennen van haar eigen songs. Die hebben hier dan ook dezelfde mix van meewarige berusting en droogkomische humor als we bij White aantroffen. Blocks akoestische slide-spel is ondertussen een doorlopend genot. Als je zelfs "Parchment Farm Blues" weer relevant kan laten klinken en niet als het museumstuk dat het nu eigenlijk toch is, dan heb je je werk goed gedaan." (Chris van Oostrom, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Diepen vooral (blues-)gospels op, die een geinspireerde uitvoering krijgen: Bibb met z'n warm-fluwelen stem, Rory met haar diepe bluesgevoel, Maria met sexy, raspende strot. Afwisselend doen ze prachtig lead, maar de koortjes zijn ook werelds!
Wisselt weer eigen songs af met bluestraditionals, wat zeer geslaagd uitpakt: "Ultimately, this is the finest album of her long career, and yet it feels like a signpost of things to come. Last Fair Deal is potent, profound, medicine." (AMG)
Eén van haar puurste (acoustische) bluesplaten. Afwisselend covers (o.a. 'Crossroad Blues' van Robert Johnson) en eigen materiaal.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
