"Paris discovered Massenet’s Grisélidis at the Opéra-Comique on 20 November 1901. The work is based on a medieval folktale retold by Boccaccio and Perrault, among others, and already set to music several times in the Baroque era. It gave Massenet the opportunity to handle the ‘Gothic’ colouring of which the early twentieth century could not get enough. The inventive libretto by Armand Silvestre and Eugène Morand explores unusually contrasted registers: the religious, the fantastical, the sentimental and the warlike. Above all, the presence of a scene-stealing Devil, saddled with a cantankerous wife, offers the possibility of contrasting the serious (or sublime) and the comic (or grotesque). (...)" (bru-zane.com) [Hardcover boek in A5-formaat met Frans- en Engelstalige essays over de opera.]
Jules Massenet (1842-1912) was een van de populairste operacomponisten van zijn tijd. Ook over de Franse grenzen had hij invloed, met name op Italiaanse operacomponisten als Puccini en Mascagni. Veel critici hebben hem deze populariteit niet in dank afgenomen. Ze beschuldigden hem ervan alleen het publiek te willen plezieren; hij zou zich schaamteloos overgeven aan exotisme en zijn succes slechts te danken hebben aan zijn gave mooie melodieën te kunnen componeren. Dit weinig flatteuze beeld is inmiddels wel achterhaald. Massenet, componist van zulke uiteenlopende opera’s als Manon, Werther en Thaïs, gaf zich niet over aan blind formulewerk. Hij leerde de operatekst van buiten voordat hij aan de slag ging en componeerde de muziek in zijn hoofd. Hij was een meester in het uitbeelden van couleur locale en is de componist van onsterfelijke melodieën als de Méditation uit Thaïs voor viool en orkest en de Élégie voor cello en orkest.(muziekweb.nl)
Hardcover boek in A5-formaat met Frans- en Engelstalige essays over de opera. "(...) Dirigent György Vashegyi ontlokt soms aan het Hongaars Nationaal Philharmonisch Orkest een suggestie van dramatiek die meer past bij de Opéra dan bij de Opéra Comique, terwijl hij in het begin van het eerste bedrijf ook een hoger tempo neemt dan gebruikelijk is. Zodra Werther het toneel betreedt lijkt het echter of hij zich helemaal in dienst stelt van het drama van de hoofdpersoon. Het resultaat is een fraai samenspel, al blijf ik in het orkest toch iets van een typisch Franse klankkleur missen." (opusklassiek.nl)
"Thérèse is een opera in twee bedrijven van Jules Massenet op een Frans libretto van Jules Claretie. Hoewel Thérèse nog steeds een van de minder bekende werken van Massenet is, heeft het stuk een aantal heroplevingen en opnames voortgebracht. Het verhaal speelt zich af tijdens de Franse Revolutie en gaat over Thérèse, die wordt verscheurd tussen plicht en genegenheid, tussen haar echtgenoot André Thorel, een girondist, en haar minnaar, de edelman Armand de Clerval. Hoewel ze had besloten haar minnaar in ballingschap te volgen, roept ze, wanneer haar man naar executie wordt geleid, "Vive le roi!" (Lang leve de koning!). Te midden van de uitzinnige menigte en wordt ze naast haar man gesleept en naar de guillotine gemarcheerd." (Wikipedia)
Heruitgave uit 2009 op Arthaus van eerder in 2005 bij het ter ziele gegane TDK verschenen opname, die dat jaar live gemaakt werd in de Wiener Staatsopera. "De aanpak van regisseur Andrei Serban die de handeling naar jaren 50 van de vorige eeuw verplaatste, mag dan wat anachronistisch zijn met rokende en absint drinkende meisjes, wat muzikaal wordt gepresteerd mag er wezen. Als Werther beschikte de Argentijn Marcello Alvarea duidelijk over de nodige ervaring en zijn niet bepaal slanke gestalte en matige acteerkunst versterken de indruk van een hopeloos verliefde, gepassioneerde verliefde dichter. Hij zingt gevoelig en volgt nauwkeurig de partituur. De jonge Elena Garanca is een geweldige Charlotte: prachtig van stem, namelijk mooi warm en plooibaar, alle innerlijke conflicten goed uitspelend, want ze is ook een uitstekende actrice. Lof ook voor haar Frans. De directie van Philippe Jordan is aan de te extroverte kant, vooral fel maar met weinig zin voor het intieme." (Jan de Kruijff, Musicalifeiten)
Opname: 2007. De Duitse tenor Jonas Kaufmann is hard bezig de operapodia te veroveren. Op zijn nieuwe cd geeft hij een proeve van zijn veelzijdigheid. Arias van zo verschillende componisten als Puccini, Verdi, Wagner, Berlioz zijn bij hem in goede handen. Che gelida manina, de aria van Rodolfo uit Puccinis La Bohème is een must, Ach so fromm uit Flotows Martha een buitenbeentje dat hij in het Duits zingt, zoals ook zijn grote idool Fritz Wunderlich deed. Grandioso! (Klassieke Zaken)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
