"There are a multitude of reasons why Bags' Groove remains a cornerstone of the post-bop genre. Of course there will always be the lure of the urban myth surrounding the Christmas Eve 1954 session -- featuring Thelonious Monk -- which is documented on the two takes of the title track. There are obviously more tangible elements, such as Davis' practically telepathic runs with Sonny Rollins (tenor sax). Or Horace Silver's (piano) uncanny ability to provide a stream of chord progressions that supply a second inconspicuous lead without ever overpowering. Indeed, Davis' choice of former Dizzy Gillespie Orchestra and concurrent Modern Jazz Quartet members Milt Jackson (vibes), Kenny Clarke (drums), and Percy Heath (bass) is obviously well-informed. This combo became synonymous with the ability to tastefully improvise and provide bluesy bop lines in varied settings. "Bags' Groove" belongs as a cornerstone of all jazz collections." (Lindsay Planer, Allmusic; 5 uit 5 sterren!!)
Op 5 maart 1959 traden er twee vooraanstaande Amerikaanse jazzcombo's op in de radiostudio's in Zurich: het Sonny Rollins Trio (met naast de tenorsaxofonist ook bassist Henry Grimes en drummer Pete La Roca) en het Horace Silver Quintet (met naast pianist Silver ook Blue Mitchell (t), Junior Cook (ts), Gene Taylor (b) en Louis Hayes (d)). Tip van Jazz Center in Jazzflits: "Schitterende live-registratie van een avond in 1959. Mooi opgenomen door de Zwitserse radio. Saxofonist Rollins nog in zijn oude topvorm. Van pianist Silver zijn er uit die tijd weinig live-opnames, dus laten we deze koesteren om te horen hoe goed ze musiceerden." (tip Jazz Center in Jazzflits)
De naam van pianist Horace Silver zal vooral altijd gekoppeld blijven aan de albums die hij eind jaren '50 en begin jaren '60 maakte, en aan "Song For My Father" in het bijzonder. In een tijdvak dat veel generatiegenoten óf het niet meer wisten (en hun gouwe ouwen bleven herkauwen) óf mee waren gegaan in de populaire stromingen souljazz en jazzrock bleef hij spannende jazz maken die modern klonk, voortbouwde op de traditie en geen commerciële knieval doet naar de populaire waan van de dag. Ten minste, als we moeten afgaan op dit fijne concert uit 1976, met twee relatief jonge solisten in z'n groep die pas later alombekend zouden worden: trompettist Tom Harrell en saxofonist Bob Berg. Berg klinkt vaak intenser dan we 'm later ooit gehoord hebben, Harrell speelt beheerst en smaakvol. En natuurlijk trekt Silver ook de nodige soli naar zich toe, zoals in, ja ja, de te verwachten afsluiter "Song For My Father".
"Considered Kenny Dorham's finest recording of his all-too-short career. This re-reissue has been newly remastered and presumably now includes all of the takes from these nonet and sextet sessions of 1955. Considering the time period, this date remains way ahead of the Latin-tinged and hard bop music that would follow. It would be difficult to assess the sextet being a step below the larger group effort, but only because it is much less Afro-Cuban. A first-rate recording for the under-appreciated Dorham, this one should be in every collection of all true music lovers." (Michael G. Nastos, Allmusic)
Zeer invloedrijk pianist voor de mainstream hardbop jazz. Heldere, strakgespeelde groovy jazz met invloeden uit latinjazz. Er zijn kiemen te bespeuren voor de souljazzbeweging van de sixties. Dit album stamt uit 1959 en het is het eerste met z'n veelbejubelde kwintetbezetting met Blue Mitchell (t) en Junior Cook (ts). Met het vijf jaar later uitgebrachte "Song For My Father" hoogtepunt in Silvers oeuvre. Deze remastered edition uit 2003 (door de man die het album indertijd ook opnam) klinkt spathelder.
"A true classic, this CD found pianist Horace Silver and drummer Art Blakey co-leading the Jazz Messengers; Silver would leave a year later to form his own group. Also featuring trumpeter Kenny Dorham, Hank Mobley on tenor, and bassist Doug Watkins, this set is most notable for the original versions of Silver's "The Preacher" and "Doodlin'," funky standards that helped launch hard bop and both the Jazz Messengers and Silver's quintet. Essential music." (allmusic)
"The first classic album by the Horace Silver Quintet, this CD is highlighted by "Señor Blues" (heard in three versions, including a later vocal rendition by Bill Henderson) and "Cool Eyes." The early Silver quintet was essentially the Jazz Messengers of the year before (with trumpeter Donald Byrd, tenor saxophonist Hank Mobley, and bassist Doug Watkins, while drummer Louis Hayes was in Blakey's place), but already the band was starting to develop a sound of its own. "Señor Blues" officially put Horace Silver on the map." (Scott Yanow, Allmusic)
Op dit klassieke hardbop-album uit 1956 wordt de pianist Silver bijgestaan door Donald Byrd (t), Hank Mobley (ts), Doug Watkins (b) en Art Taylor (d). Kenny Clarke (d) is op twee stukken te horen i.p.v. Taylor.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
