Een jonge vrouw in Londen meldt zich aan bij een online dating app en krijgt te maken met het fenomeen 'ghosting' terwijl de rest van haar leven ook niet makkelijk verloopt met een dementerende vader, verloren vriendschappen en een moeder in een midlife crisis.
"De muziek van Hania Rani leerden we kennen door de documentaire "The Sound Weavers". Net als haar genregenoten bevat haar muziek invloeden van Erik Satie en minimalisten als Philip Glass, maar door haar gebruik van synthesizers naast de piano en een licht groovende ritmesectie bespeuren we soms ook een gelijkenis met bijvoorbeeld het Esbjörn Svensson Trio. Zo zijn op haar onlangs verschenen derde solo-CD "Ghosts" bijdragen te vinden van Patrick Watson, Ólafur Arnalds en drummer/componist Duncan Bellamy van Portico Quartet. "Ghosts" leunt nog meer dan "Home" op de met veel echo-effecten omgeven, door Rani gezongen stukken, zoals "Don't Break My Heart", een van de nummers waarin Bellamy te horen is. Het daarop volgende "24.03" is een van de instrumentale composities, die dit keer niet door de piano, maar door synthesizers wordt gedomineerd in een enigszins met het soundtrackwerk van Cliff Martinez vergelijkbare stijl." (AAFM's Xymphonia) Op 11 maart 2024 treedt Hania Rani op in Paradiso, Amsterdam.
Bundeling van drie in New York spelende romans over mensen die de levens van anderen naspeuren en daarbij op vragen over hun eigen identiteit stuiten.
Met zeldzame versies van songs van het album 'The Ladies of the Canyon': Live-opnames, TV- en radio-uitzendingen uit de periode '69-'71. Zo vinden we hier de hits 'Big Yellow Taxi' en 'Woodstock'.
Graphic novels.
"Avant-garde lounge jazz? Post-punk country and western spirituals? Baroque found sounds? All this and more is to be found on this odd disc by the Italian quintet mysteriously named Niu Abdominaux Dangereux, a brainchild of guitarist Roberto Zorzi (the actual names of his bandmates are perhaps open to question). If you've always wanted to hear a hoedown version of Albert Ayler's "Ghosts", this is the place to go. You say you've been pining for that techno-jazz reading of the theme from Lawrence of Arabia? Well, step right up. These delicacies are served up in slick but imaginative style by an essentially jazz-oriented band using rock instrumentation, but augmented by contributions from folk like Fred Frith, Sonny Sharrock and Zeena Parkins. They veer between occasional bouts of seriousness and, more often, tongue in cheek plays on various forms. Recommend for those in need of an avant party disc and for fun lovers in general." (Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
