Biografie over de band Oasis van de broers Noel en Liam Gallagher.
"Hoe kon een zooitje ongeregeld aangevoerd door twee constant ruziënde broertjes uitgroeien tot de grootste band van het moment? Die vraag wordt beantwoord in deze documentaire van Mat Whitecross die eerder een geweldige film over Ian Dury maakte. Gebruikmakend van veel archiefmateriaal en enkele home videos volgen we de band van hun eerste rommelige optredens naar het nog altijd onovertroffen debuutalbum "Definitely Maybe" (1994) en opvolger "(Whats The Story) Morning Glory?" (1995). Er is al snel geen concertzaal groot genoeg voor de band uit Manchester, met als gevolg glorieuze optredens in het stadion van Manchester City en voor een uitzinnige mensenmassa op Knebworth in 1996. Daar houdt de film wijselijk op, want wat volgde was een zelfingenomen album ("Be Here Now"), nog veel meer broedertwisten, deels ook ingegeven door geld, en de onvermijdelijke ondergang. Doordat de hoofdrolspelers niet in beeld, maar louter sprekend commentaar leveren, is dit een fascinerend document." (Henri Drost, Platomania)
"Met Zitakula zijn de Lage Landen weer een heerlijke feestband rijker. Op dit debuutalbum presenteert deze achtmansformatie een broeierige mix van afrobeat, ethiojazz, ska, soul, funk, rock en nog veel meer. In deze melange van stijlen is er een voor de krachtige, soulvolle stem van de talentvolle Brussels-Congolese zangeres Sandy Miessi Bakomi. Wat een stem! Ondersteuning komt van zeven uitstekend op elkaar ingespeelde muzikanten op sax, trompet, gitaar, drums, percussie, orgels en synths. Tenorsaxofonist Mark Oomen en Luc Janssens (trompet, bugel, trombone en synths) doen met hun dampende spel denken aan de New Yorkse afrobeatformatie The Budos Band. Na een paar nummers weet je al dat het goed zit met Zitakula. Wat een energie, wat een spelvreugde! Complimenten aan ook producer Wiboud Burkens, die al eerder naam maakte met het vastleggen van Jungle by Night. Live maakte Zitakula al de nodige indruk, bijvoorbeeld op Noorderslag en Oeral. Van Zitakula wordt je heel vrolijk." (Bas Springer, MixedWorldMusic)
"Eddie Henderson brings his working group to the British-based Sirocco label for Oasis, a rewarding straight-ahead effort. The desert theme is established on the very first track, "Dubai," an enchanting seven/four piece by Billy Drummond, the session's formidable drummer. Henderson follows this with two desert-related originals, "Oasis" and "Sandstorm," a ballad and an all-out swinger, respectively; his modal, quasi-epic "Desert Sun" concludes the program. In between are compelling versions of Wayne Shorter's fairly obscure waltz "Lost," Herbie Hancock's oft-sampled (and here, heavily reharmonized) classic "Cantaloupe Island," Lee Morgan's 1964 ballad "Melancholee," and George Cables' mellow yet funky "Why Not." Pianist Kevin Hays, one of the album's chief assets, contributes the spacious and meditative "Siddhartha," featuring Henderson's only muted performance. Vibraphonist (and producer) Joe Locke and bassist Ed Howard round out the quintet." (Allmusic)
Graad 2
Solodebuut van de helft van het duo Loggins & Messina (en voormalig Poco-lid). Softrock met een smooth jazzy trekje, vergelijkbaar met de muziek van Michael Franks en ook (een beetje) James Taylor.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
