Editors Choice in Luister 673: "Onbegrijpelijk dat componisten als Klughardt (1847-1902) zo lang over het hoofd zijn gezien. Klughardts kamermuziek verraadt glasheldere principes, maar is wars van conventies. Tegen het einde van de 19de eeuw ontwikkelde het pianokwintet zich in 2 richtingen. Enerzijds de intieme uitleg, ingezet door Robert Schumann. Anderzijds, een symfonische oriëntatie. Klughardt smeedt deze opvattingen samen in zijn pianokwintet Op. 43. Een mooi voorbeeld is het zangerig heroïsche thema dat verschijnt na de tragische inleiding; een melodie die zich snel in de geest vastzet. Geheel in de kwintettraditie van Schubert en Boccherini gebruikt ook Klughardt een extra cello. Ook dit werk ademt de geest der ongebondenheid en staat in dezelfde G-mineur sleutel als het pianokwintet. Fantastisch dat een prachtig label als MDG dit soort ondergewaardeerde componisten voor haar rekening neemt. Fabelachtig mooie productie." (Emile Stoffels, waardering: 5 uit 5 sterren (!) voor uitvoering en registratie)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
