De commissaris is jarig en het hele corps denkt over cadeaus. Dogman gaat voor hem een vis kopen en ontmoet bij de dierenwinkel reporter Sarah. Hij belandt in een adembenemende reeks avonturen als kat Petey uit de gevangenis weet te ontsnappen. Vanaf ca. 10 jaar.
Het grote ICT-bedrijf Moncha heeft een nieuwe update voor robots. Maar Lacey, gewaarschuwd door haar eigen robot Jinx, kent de kwalijke gevolgen daarvan voor de eigenaars. Samen met haar vrienden probeert ze de duistere plannen van Moncha te voorkomen. Vanaf ca. 15 jaar.
"Te vergelijken met Dreadlock Pussy en Linea 77 en natuurlijk Deftones. Nu metal in de vorm van niet te moeilijke, heel vette, lekker rollende, snelle songs, met afwisselend krijsende, rappende en zingende vocalist." (FH, Oor)
"Menig kindster komt met het vorderen van de leeftijd in de problemen. (...) Andere kwaliteiten dan een jonge leeftijd blijken dan maar gering aanwezig en van de populariteit blijft weinig over. Bow Wow - voorheen bekend als Lil' Bow Wow - lijkt van deze problemen totaal geen last te hebben. De jonge rapper, die op zijn dertiende zijn debuutalbum Beware Of The Dog (2000) uitbracht, verkocht al meer dan vijf miljoen cd's, speelde diverse filmrollen, heeft een eigen tv-show en een kledinglijn. Op zijn derde album Unleashed (2003) heeft Bow Wow hitmaker Jermaine Dupri, die zijn vorige cd's produceerde, ingeruild voor andere hitproducers als The Neptunes en Swizz Beatz (Eve, DMX, Mary J. Blige). De teksten verschillen qua onderwerpkeuze weinig van andere rappers; alleen de nummers Eighteen en To My Mama doen herinneren dat Bow Wow nog steeds niet de volwassen leeftijd heeft bereikt." (IV, Muziekweb)
Op 17 maart 2012 in de Nix, Enschede "Qua uiterlijk lijkt hij zo weggelopen van Woodstock. Maar dit is geen rerelease van een vergeten hippie. Will Wilde is een 22-jarige Britse blueszanger en mondharmonicavirtuoos, die de ketenen afgooit en van plan lijkt de Europese bluesscene te veroveren. Hij is er fanatiek genoeg voor, zingt zijn vriendin toe: 'blues is my first love, you come second babe'. Net als types als James Hunter en Eli Paperboy Reed speelt Wilde handig in op nostalgie. De jongere broer van zangeres Dani Wilde gaat zelfs een stap verder. Hij keert onverschrokken de (rhythm &) blues van weleer binnenstebuiten en laat die moeiteloos samenvloeien met funk, soul, rock en zelfs gospel. 't Ene moment klinkt zijn door Charlie Musselwhite geïnspireerde harmonica, 't volgende knipoogt hij (in "HLS") nota bene naar Pink Floyd. Daarbij geholpen door toppers als toetsenist Pete Wingfield, die jarenlang met Van Morrison optrad." (Peter Hovestad, o.a. Noord Hollands Dagblad; 4 uit 5 sterren)
"Retestrakke punknummers met een zeer hoog tempo, af en toe afgewisseld met een wat rustiger nummer. Je kunt rustig zeggen: 'alle dertien goed'. Heerlijk plaatje, dat tussen 't geweld van Offspring en Bad Religion met gemak overend blijft.
4 jaar na 'Guerilla Funk' terug met een zelf uitgebracht album, dat echter verre van low budget klinkt: De fonky tracks zijn helder geproduceerd en zitten vol 'special effects'. Paris verkeert in blakende vorm en rapt soepel en geinspireerd.
De lelijke hoes is meer punky, 't betreft echter melodieuze metal op MTM. Wel steviger dan normaliter bij dit AOR-label. Coverdale/Hughes-achtige zang, vlotte songs, vette uitvoering, gastpartijen van Brian Robertson (ex-Thin Lizzy). (naar AS)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
