"De Britse tenorsaxofonist Nubya Garcia pakt de zaken op haar tweede album "Odyssey" nog ambitieuzer aan dan op haar vier jaar geleden verschenen debuutalbum "The Source". Wist ze daarop al invloeden uit reggae en soul in haar jazzcomposities te verwerken, op "Odyssey" leeft ze zich ook uit als componist van bloemrijke strijkersarrangementen. Esperanza Spalding mag het veelzijdige album openen met het intens gezongen "Dawn". Meteen weet je dat Garcia niet voor de gemakkelijkste weg heeft gekozen. De composities zijn complex en drijven minder op het machtige geluid van haar tenorsax. Het fraaist is "Clarity". In deze bluescompositie hoor je het best dat Garcia niet alleen prachtige strijkersarrangementen is gaan schrijven, maar dat haar spel weer voller en rijper is geworden. Neem nu het gemak waarmee ze reggaebaslijnen verbindt met jazzakkoorden in "Triumphance". Hooguit een grootheid als Kamasi Washington komt zo gemakkelijk weg met dergelijk eclecticisme." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"The London based saxophonist and composer Nubya Garcia has released a stunning easy flowing debut album that captures the ear right away. Nubya's 5ive is actually a six track (one alternate take) effort that catapults the artist onto the scene in a big way as each track is expansive, groovy and enjoyable." (rockthebodyelectric)
"De 12 voor dit album verzamelde Britse jazzmuzikanten zouden in 2020 een concert geven ter ere van het 50-jarig bestaan van Miles Davis’ jazzrockmeesterwerk "Bitches Brew". Door corona kon dat niet, maar de musici kwamen wel bij elkaar in een Londense studio om in de geest van Davis’ band uit 1970 samen te spelen. Het resultaat is anderhalf uur klaterende elektrische jazz en improviserend samenspel, opmerkelijk genoeg zonder trompet maar met de geweldige saxofoons van Nubya Garcia en Shabaka Hutchings. Het zijn eigen nummers, waarin de geest van Davis rondwaart door inzet van 2 drummers, 2 toetsenisten en gitarist Dave Okumu, die net zo knap ontregelende dissonanten met zijn gitaar als John McLaughlin destijds. Naarmate het album vordert, roept het meer de latere jarenzeventigplaten als "On The Corner" en "Jack Johnson" in herinnering. Anderhalf uur avontuur en experiment met de meanderende basklarinet van Shabaka Hutchings in "It’s One Of These" als een van de hoogtepunten." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"De Britse drummer Tom Skinner kennen we vooral van Sons Of Kemet, maar hij verbaasde eerder dit jaar ook in Radiohead-zijproject The Smile. Voor "Voices Of Bishara", zijn eerste pure jazzalbum onder eigen naam, sloot hij zich een dag op in de studio met vier jazzmuzikanten met wie hij al langer een band heeft, o.a. saxofonisten Shabaka Hutchings en Nubya Garcia, die net als Skinner zelf tot de harde kern van de Londense jazzscene behoren. Zij lijken losgeslagen in stukken die dankzij Garcia?s dwarsfluit en Hutchings? basklarinet vaak refereren aan Eric Dolphy, vooral in het met samples aangevulde "Voices (Of The Past)". Het verrassendst zijn de bijdragen van cellist Kareem Dayes en contrabassist Tom Herbert. Ze maken ieder stuk spannend, als zij met Skinner even samen improviseren komen ze tot de wonderlijkste klanken. Dit album hangt tegen freejazz aan, maar toch is er meestal wel een melodie of harmonisch motief om je aan vast te klampen. En wat een drummer, die Skinner." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
