Ik kwam drie jaar geleden in Arnhem wonen en wilde graag iets doen in de gemeente. Ik vind lezen erg leuk en had zin om nieuwe mensen te leren kennen. Een plus een is twee!
Ik ga mijn tweede jaar in. Ik vond het eerste contact met het eerste gezin erg spannend. Je komt binnen in een andere cultuur: hoe reageren mensen, wat verwachten ze, hoe kun je communiceren? Maar omgekeerd is het voor de gezinnen misschien wel veel spannender. Daar sta je dan niet bij stil.
Vanuit mijn werk als pedagoge en hulpverlener weet ik hoe belangrijk taalontwikkeling is. Je woordenschat is de basis van waaruit je de wereld kunt ervaren en begrijpen. Soms is het lastig dat ik hulpverlener ben. Ik zie veel. Het is een uitdaging om het klein te houden. Toen ik net afgestudeerd was, dacht ik: nou ga ik de wereld verbeteren. Inmiddels zijn mijn verwachtingen lager. Met kleine veranderingen valt veel te behalen.
De blije gezichten van de kinderen. In redelijk korte tijd wordt er iets opgebouwd. Dat is leuk. En je wordt echt betrokken bij De VoorleesExpress. Iedereen wordt serieus genomen en je mag er best wel wat van vinden.
Door de diversiteit aan gezinnen en voorlezers zie ik dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Het is niet allemaal heel strak volgens dezelfde lijnen. Je gaat in gesprek met elkaar en leert van elkaar.
Jeetje, even denken … Kruistocht in spijkerbroek, de series De Olijke Tweeling, De Dolle Tweeling en De Kameleon. Echte leesboeken. Grappig, want toen mijn kinderen klein waren, vond ik juist de prentenboeken zo geweldig. Dat was echt een herontdekking.
