Ik lees zelf graag. Ik geloof in de kracht van boeken. Taal bestaat uit meer dan woorden, het is cultuur. Het vergroten van onderling begrip, het uitbreiden van je woordenschat, zien hoe is om in de schoenen van een ander te staan. Ik gun dat iedereen. Ik wil de wereld van kinderen groter maken.
Zeven gezinnen heb ik inmiddels voorgelezen. Ik doe er een per jaar. In de winter heb ik tijd. Tot maart, het begin van het wielerseizoen, dan stap ik op de fiets en ben ik de hele zomer buiten.
Ik begon bij Stichting Pas als adviseur Kansengelijkheid en merkte dat je niet kunt bedenken hoe het allemaal is voor kinderen. De VoorleesExpress komt tot achter de voordeur. Voorlezers kunnen de relatie tussen ouder en leerkracht versterken.
Bovendien hebben ouders vaak geen netwerk. Gezinnen komen overal vandaan. Waar moet je zijn met zwemles? Hoe werkt een Jeugdlandpaspoort? Dat snappen mensen vaak niet. Ook daar kun je helpen. Wij als voorlezers zijn goud waard.
Ik vind het het leukst als ik zie dat het iets doet met de kinderen. Ook al is het maar een klein dingetje. Ik lees geen enkel boek maar een keer, ik neem het altijd twee keer mee. Volgens mij zet zich dat vast ergens, als je iets met plezier gedaan hebt. Ik neem ook weleens een boek met geluiden van instrumenten mee. Dat kinderen, wanneer ze zoiets later in hun leven weer tegenkomen, kunnen denken: hé, dat ken ik! Vertrouwd raken met bepaalde dingen, dat is waardevol.
Ik leer van elk gezin iets nieuws. Elke situatie is helemaal anders en daar moet je je toe verhouden. Dat gaat dan met name om de ouders. Je moet ervoor zorgen dat die meedoen. Ik noem het ook altijd voorleesles aan ouders.
Koning van Katoren van Jan Terlouw en Meester van de Zwarte Molen van Otfried Preussler.
